زمين شناسي، كاني شناسي و ژئوشيمي لامينه هاي آهن در توالي رسوبات آواري كامبرين، كوه هاي ميشو، شمال غرب ايران

محدوده مورد مطالعه در شمال غرب ايران و 60 كيلومتري شمال غرب تبريز واقع شده است. از لحاظ تقسيم بندي زون هاي ساختاري ايران، اين محدوده بخشي از زون البرز غربي- آذربايجان ميباشد. محدوده سني سنگهاي برونزد يافته در اين منطقه از پركامبرين تا پرمين متغير بوده و شامل سازندهاي كهر، سلطانيه، باروت، زاگون، لالون، ميلا و درود ميباشد؛ كه در برخي از نقاط، در زمان بعد از سيلورين تحت تأثير گرانيت ميشو قرار گرفته و متحمل دگرگوني مجاورتي شده اند. كانه زايي آهن به صورت لامينه و دانه پراكنده و هم روند با لايه بندي ماسه سنگهاي آركوزي سازند لالون رخ داده است. بر اساس مطالعات صحرايي و ميكروسكوپي رخداد كانه زايي آهن در كوه هاي ميشو به صورت دانه پراكنده و يا تناوبي از نوارهاي مگنتيت ، هماتيت، روتيل با كاني هاي كوارتز و فلدسپات، و با ستبراي متغير 1 ميلي متر تا 20 سانتي متر مي باشد. بر اساس مطالعات هماتيت، روتيل با كاني هاي كوارتز و فلدسپات، و با ستبراي متغير 1 ميلي متر تا 20 سانتي متر مي باشد. بر اساس مطالعات كانه نگاري مگنتيت و هماتيت مهمترين كانه ها در منطقه مورد مطالعه ميباشند، كاني روتيل نيز در همراهي با آنها قرار دارد. بر اساس نتايج آناليزهاي ICP-OES فراواني آهن در بخش پر عيار به طور متوسط در حدود 12 درصد مي باشد و آهن بيشترين ضريب همبستگي مثبت را با تيتانيوم 0/97 و واناديوم 0/82 نشان مي دهد.