بررسي وضعيت توانمندي زنان روستايي، مطالعه موردي روستاهاي شهرستان دلفان، استان لرستان

در این مقاله سعی شده است وضعیت زنان روستایی در شهرستان دلفان، استان لرستان مورد مطالعه قرار گرفته شود، این مطالعه از نوع توصیفی است و روش تحقیق به كار رفته در آن تلفیق روش كمی و كیفی با هم است، و از روش های مصاحبه و بحث گروهی و پرسشنامه برای گردآوری داده ها استفاده شده است و از تعداد 074 خانوار موجود در روستا ی حسن آباد سنجابی، به روش خوشه ای و طبقه بندی، 44 نفر از خانوارها انتخاب و زنان مورد پرسش واقع شده اند. یافته های حاصل از گردآری داده ها حاكی از این است كه زنان مورد مطالعه از وضعیت توانمندی پایینی برخوردار هستند، یافته ها همچنین حاكی از این است كه بین وجود كسب مهارت توسط زنان و توانمند سازی اجتماعی ،اقتصادی و روانی رابطه معناداری جود ندارد.یافته ها همچنین حاكی از این است كه با توجه به این كه زنان روستایی از مهارت های برخوردار هستند اما آن ها به خاطر عدم توانمندی روانی و همچنین عوامل فرهنگی و جنسیتی از مهارت های خود در راستای برآورده كردند نیازهایشان استفاده نمی كنند و همواره نیازمند كمك دیگران هستند.، یافته ها همچنین حاكی از این است كه زنان روستایی هنگام فوت همسر با وضعیت بسیار بدی از نظر اقتصادی مواجه خواهند شد، زیرا از یك سو سنت های خانه ی پدری به عنوان دفترچه تأمین اجتماعی از بین رفته است و از سوی دیگر اگر ادعای ارث پدری كنند مورد طرد فرهنگ و جامعه قرار می گیرند. و همچنین با فوت همسر فرزندان و عروسان به عنوان وارثان مرد شناخته می شوند و موقعیت زن یا مادر به یك خدمتكار تنزل پیدا می كند.