معماي دوگانگي ماهيت ماگماتيسم فلسيك ژوراسيك پسين در توده هاي نفوذي شمال سنندج – سيرجان؛ نشانه هايي از پي سنگ قديمي

توده هاي نفوذي شرق سنندج تا جنوب گلالي، واقع در شمال پهنه سنندج – سيرجان، بخشي از كوهزاد زاگرس بوده و متشكل از هفت توده نفوذي مركب و چند فازي است كه در حين فرورانش رو به شمال شرق پوسته اقيانوسي نئوتتيس به زير بخش ايراني پليت اورازايا پديد آمده اند. آغاز ماگماتيسم فلسيك در اين گستره، گرانيت هاي كالك آلكالن و I-Type هستند كه در بازه زماني 161 تا 149 ميليون سال پيش تشكيل شده اند. تلفيق داده هاي ژئوشيمي و ايزوتوپ هاي Nd-Sr با نتايج تجزيه هاي اورانيم- سرب به روش SHRIMP بر روي هسته هاي بازماندي بلورهاي زيركن ، دوگانگي آشكاري در مجموعه شواهد موجود براي تعيين ماگماي مادر سنگ هاي اين گروه به نمايش مي گذارد؛ چراكه از يك سو ويژگي هاي ايزوتوپي-ژئوشيميايي سنگ هاي اين گروه مويد منشايي گوشته اي براي ماگماي مادر اين سنگ ها است و از سوي ديگر وجود بلورهاي زيركن بازماندي با سن هاي پرمو- ترياس و پيش از واريسكن به همراه مقادير بالاي سن هاي مدل نئوديميم (Ma 710 - 437 =TDM) نشان مي دهد منشا گرانيت هاي كالك آلكالن، لزوما يك ماگماي جوونايل گوشته اي مرتبط با فرورانش نيست. تنها راه توجيه چنين دوگانگي، دخالت مولفه ي پوسته اي قديمي در ماگماي مادر اين سنگ هاست؛ پوسته اي كه ويژگي هاي ايزوتوپي اوليه خود را حفظ كرده باشد. شواهد ايزوتوپي ذوب بخشي پي سنگ به ظاهر جوونايل سنندج-سيرجان را تاييد مي نمايند. پوسته اي كه ويژگي هاي ايزوتوپي اوليه خود را حفظ كرده، ادامه شمالي پلت فرم عربي است و ويژگي هايي مشابه سپر عربين- نئوبين دارد