بررسي پترولوژي و ژئوشيمي سنگ هاي آذرين كانسار سنگ آهن شيطور (شرق بافق)

كانسار سنگ آهن شيطور يكي از ذخاير مهم آهن در كمربند سنگ آهن ايران مركزي مي باشد كه در مجاورت كانسارهاي گزستان، اسفوردي، كوشك و ناريگان واقع شده است. اين كانسار در بردارنده طيف وسيعي از سنگ هاي آذرين مربوط به سري ريزو مي باشد. ازنظر مطالعات سنگ نگاري سنگ هاي آذرين كانسار شيطور دامنه وسيعي از سنگ هاي بازيك (گابرو-دياباز) تا اسيدي (ريوليت و ريوداسيت) و انواع واحدهاي نفوذي نيمه عميق را شامل مي گردد. مطالعات زمين شيميايي نشان مي دهد كه اين سنگ ها از دو طيف آتش فشاني شامل نوع بازالت، آندزيت، ريوداسيت، ريوليت و نفوذي شامل گرانيت، ديوريت مي باشند. اين مطالعات همچنين نشان مي دهند كه اكثر سنگ هاي آذرين كانسار شيطور داراي اختصاصات سنگ هاي گرانيتوئيدي نوع I بوده و داراي ماهيت پرآلومينوس مي باشند و از يك ماگماي كالكوآلكالن ناشي شده اند. الگوهاي به هنجار شده نسبت به گوشته اوليه و كندريت روندي نزولي با غني شدگي در LREE و LILE نسبت به HREE و HFSE همراه با آنومالي منفي - Ta-Nb-Ti را به نمايش مي گذارند اين امر دلالت به محيط فرورانشي در شكل گيري ماگماتيسم منطقه مي باشد. نمودارهاي تفكيك محيط زمين ساختي مختلف براي واحدهاي مافيك و فلسيك كانسار شيطور نشانگر شكل گيري آن ها در نشانگر محيط قوس ماگمايي حاشيه قارهاي مي باشد. بر اين اساس سنگ هاي آذرين كانسار شيطور بقاياي كمان قارهاي حاشيه زمان نئوپرووتروزوئيك-كامبرين پيشين موسوم به كمان ماگمايي كادومين در پي فرورانش پوسته اقيانوسي پروتوتتيس به زير ابرقاره گندوانا شكل گرفته بود را به نمايش مي گذارند.