پترو گرافي و شيمي كاني گرانيتوئيدهاي اميرآباد (بخش جنوب شرقي افيوليت نائين)

در بخش هاي جنوب شرقي افيوليت نايين و در نزديكي مزرعه اميرآباد، توده هاي نفوذي گرانيتوئيدي رخنمون خوبي از خود نشان مي دهند. اين گرانيتوئيدها داراي برگواره گي بوده و در نزديكي زون هاي برشي مشاهده مي شوند. اين گرانيتوئيدها مجموعه افيوليتي و سنگ هاي دگرگوني اطراف را قطع كرده و شواهد مشخص پتروگرافي از ميلونيتي شدن در آنها وجود دارد. اين گرانيتوئيدها از كاني هاي فلدسپار (پلاژيوكلاز و ارتوكلاز)، كوارتز، مسكويت،گارنت ، زيركن و پيريت و به ميزان كمتر از كاني هاي ثانويه كلريت، كلسيت، اپيدوت و پرهنيت تشكيل شده اند. بر اساس نتايج ميكروپروب، گارنت هاي موجود در گرانيتوئيدهاي اميرآباد از گروه پيرالسپيت بوده و تركيب كاني شناسي عمده آنها آلماندين- اسپسارتين مي باشد. مقدار آندراديت در اين گارنت ها صفر مي باشد كه بيانگر حضور بخش هاي رسوبي در سنگ هاي اوليه ذوب شده است، يعني سنگ هاي پليتي و غني از آلومينيوم كه بر روي پوسته اقيانوسي بوده اند به همراه آن فرورانش كرده اند. بر اساس شواهد پتروگرافي، گارنت موجود در گرانيتوئيدهاي اميرآباد آذرين بوده و بر اثر تبلور مذاب حاصل از ذوب سنگ هاي رسوبي با Al بالا به وجود آمده است. شواهد پتروگرافي همچون فراواني ارتوكلاز، وجود گارنت و مسكويت، نبود آمفيبول در اين سنگ ها و عدم وجود كاني هاي فرعي تيتانيت و آلانيت كه شاخص شناسايي گرانيت هاي نوع I مي باشند و غني بودن گارنت ها از اسپسارتين نيز S بودن ماهيت گرانيتوئيدهاي مورد مطالعه را نشان مي دهد.