كاربرد بیوتكنولوژی و مهندسی ژنتیك در فرآیند های گیاه پالایی

گیاه پالایی شامل استفاده از گیاهان و میكروب های مرتبط با آنها است كه برای پاكسازی خاك ها ، رسوبات ، و آبهای زیرزمینی آلوده بعنوان یك تكنولوژی كم هزینه و دوستدار طبیعت پدیدار شده است . به دلیل جاذبه های زیبایی شناختی ، این تكنولوژی در بیش از 10 سال اخیر بطور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است . گیاه پالایی فرآیند ها و مكانیسم های مختلف گیاهی را كه بطورطبیعی در ذخیره سازی ، كمپلكس شدن ، تبخیر، و تجزیه آلاینده های آلی و غیر آلی دخالت دارند را مورد استفاده قرار می دهد . گیاهان خاصی ، بنام ابر انباشتگرها، گزینه های خوبی برای گیاه پالایی ، بخصوص برای پاكسازی فلزات سنگین هستند . كارایی گیاه پالایی اساساً می تواند با استفاده از بیوتكنولوژی و تكنولوژی های مهندسی ژنتیك بهبود پیدا كند . نتایج تحقیقات اخیر، شامل بیان ژنهای مربوط به محصولات پروتئینی درگیر در جذب، انتقال، و توقف فلزات یا بیان ژن های مربوط به آنزیم های درگیر در تجزیه مواد آلی خطرناك ، امكانات جدیدی را در گیاه پالایی پیش رو گذاشته است. مقاله حاضر مروری بر پیشرفت های اخیر در تولید گیاهان ترانس ژن با ظرفیت های گیاه پالایی ارتقاء یافته و پتانسیل استفاده از آنها برای پاكسازی محیطی است.