بررسی قابلیت سیستم SBAR در حذف MTBE

بیان موضوع: متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) تركیب شیمیایی است كه به عنوان افزودنی در سوخت اتومبیل ها استفاده می شود. اما با توجه به اینكه دارای آثار سوء بر سلامت انسان و نیز زیان های زیست محیطی به ویژه آلودگی منابع آب زیرزمینی است، می بایست مورد تصفیه قرار گیرد. با وجود كاربرد روش های فیزیكی و شیمیایی مختلف برای حذف آلودگی ناشی از MTBE، به دلائلی از جمله هزینه بر بودن، تولید محصولات جانبی و راندمان كم روش های مذكور، روش بیولوژیكی می تواند جایگزین مناسبی باشد. كاربرد بیوگرانول هوازی، روشی نوین بوده كه از نقطه نظر مهندسی اقتصادی قادر است به یكی از تكنولوژی های آتی در تصفیه بیولوژیكی فاضلاب تبدیل شود. از جمله ویژگی های بیوگرانول های هوازی می توان به بافت صاف و ضخیم با قابلیت ته نشینی بالا، حذف موثر مواد مغذی (ازت و فسفر)، قابلیت تحمل نرخ بار آلی بالا، نگهداری توده زیستی بالا، ساختار میكروبی قوی تر و سرعت ته نشینی بهتر اشاره كرد. هدف از این تحقیق، بررسی قابلیت سیستم SBAR در مقیاس آزمایشگاهی در حذف تركیب MTBE با استفاده از بیوگرانول های هوازی می باشد.فرضیات: این مطالعه با فرض توانایی سیستم SBAR در تصفیه MTBE در نرخ بارگذاری بالا و نیز توانایی تشكیل گرانول ها در طول دوره راهبری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در ابتدا لجن منتقل شده از تصفیه خانه فاضلاب شهری به سیستم SBAR با محلول گلوكز mg/L 100 تغذیه شده و در مراحل بعدی به صورت پله ای از مقدار گلوكز تزریقی كم و به مقدار MTBE افزوده شد. بعد از مرحله سازگاری میكروارگانیسم ها، باردهی به بیوراكتور به صورت پله ای افزایش یافت. در ادامه راندمان حذف COD فاضلاب توسط گرانول های هوازی و نیز پدیده های عریان سازی Air Striping و جذب سطحی بررسی شد. در كل مراحل تحقیق، 6 سیكل 4 ساعته در هر روز مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیانگر قابلیت سیستم SBAR و گرانول های هوازی در میزان حذف COD بالغ بر 90 درصد می باشد كه 28 و 83/0 درصد آن به ترتیب تاثیر پدیده عریان سازی و جذب سطحی در حذف MTBE بوده است.