مطالعه آزمایشگاهی كاهش غلظت آلاینده های آلی، هیدروژن سولفید و آمونیاك محلول در پسآب مخازن Slops پالایشگاه شیراز

پسآب خروجی از مخازن سلاپس پالایشگاه شیراز دارای غلظت بالای مواد آلی ، هیدروژن سولفید و آمونیاك است كه به صورت محلول وجود دارند. به علت غلظت بالای آلاینده های موجود در این پسآب تصفیه بیولوژیكی به طور مستقیم امكان پذیر نمی باشد. استفاده از روش های اكسیداسیون پیشرفته شیمیایی باعث افزایش قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیكی پسآب شده كه بسته به نوع آلودگی های پسآب می تواند پیش از تصفیه بیولوژیكی مورد استفاده قرار گیرد. تعیین پارامترهای موثر در اكسیداسیون پیشرفته شیمیایی از این حیث كه تاثیر بسزایی در میزان رشد باكتری ها و جلبك ها در مرحله تصفیه بیولوژیكی ایفا می كنند حایز اهمیت است. همچنین تركیب این دو روش تصفیه باعث كاهش زمان تصفیه تا حد چشم گیری می شود. در این مقاله عملكرد روش اكسیداسیون پیشرفته شیمیایی كه شامل استفاده از گاز اوزن و محلول هیدروژن پر اكسید در حضور لامپ یو- وی است مورد بررسی قرار گرفته است.آزمایش ها در رآكتور نیمه پیوسته و به حجم یك لیتر انجام شد. تاثیر لامپ یو- وی، زمان اوزن زنی و همچنین مقدار هیدروژن پراكسید مصرفی بر میزان جداسازی آلاینده ها مورد ارزیابی قرار گرفت و میزان بهینه آنها مشخص شد. از پارامتر اكسیژن مورد نیاز شیمیایی به عنوان معیاری برای كاهش غلظت مواد آلی و استفاده از روش نور سنجی به كمك معرف های نسلر و متیلن بلو به ترتیب به منظور تعیین غلظت آمونیاك وسولفید استفاده شده است. نتایج نشان دهنده كارایی بهتر اوزن نسبت به هیدروژن پر اكسید بوده كه در حالت بهینه قادر به جداسازی كامل سولفیدوموادآلی محلول در آب است. همچنین استفاده هم زمان گاز اوزن و محلول هیدروژن پراكسید منجر به جداسازی 36% آمونیاك از پسآب بعد از گذشت حدود 5 ساعت شده است.