تبيين جايگاه فلانور (پرسه زن آوانگارد) در طراحي شهري پايدار

پرسه زن در معناي فلانور يا پرسه زن آوانگارد، واژه اي است كه معناي دقيق آن، در متن منظومه اي تاريخي -فرهنگي كه در بستر جامعه شكل مي گيرد، مشخص مي شود. فلانور نمونه ي گويايي از شكل مدرن تجربه در كلان شهر معاصر است. او با حضور در متن جامعه در ساحت خواننده ي متون شهري، روح و جان انساني نهفته در بستر جامعه را عيان مي سازد و ماهيت تراژيك آن را بيرون مي كشد. پرسه زن در مقام هنرمند- فيلسوف، بستر متناقض، پويا و آشوب متحرك جامعه را مايه ي الهام و دستمايه ي هنر خود مي سازد. او به مدرنيته، به منزله ي متن زيبايي شناختي از طريق كنش تخيلي و خلاقانه ي خود با محيط شهري شكل مي دهد و آن را از نو خلق مي كند. چنين نگرشي به زندگي روزمره از جانب پرسه زن، استفاده از توان انتقادي آن به منظور بازتعريف زندگي، بيان و رهايي نفس است. براين اساس، اين تحقيق در پي آن بود كه نقش و اهميت توجه به فلانور و تأثير آن در طراحي فضاهاي شهري را مورد بررسي قرار دهد. در اين راستا، تحقيق مذكور با استناد به منابع كتابخانه اي و با رويكرد كيفي به تحليل داد ه ها شكل گرفت. اين مطالعه در پايان نتيجه گرفت كه فراهم آوردن بستري در سطوح مختلف و تكوين آن در كالبد فضايي معماري در راستاي تخليه ي سرريز هنري و فكري پرسه زن و اشتراك اين دستاورد كه نبود آن، زندگي را به سمت روزمرگي تكراري سوق داده، مي تواند در تعالي جامعه مؤثر بيفتد. فضايي شهري، خارج از سلسله مراتب و چارچوب زندگي روزمره كه در آن از رهگذر تجربه ي هنري بطور عام و از خلال زيبايي شناختي زندگي روزمره بطور خاص، مخاطب بتواند بواسطه ي مواجهات، بيان شوك ها، هيجانات و دستيابي به احساسات و در نهايت روي هاي ديگر واقعيت، در ساختن و برساختن زندگي روزمره ي خود و ارتقاي آن اثرگذار باشد.