بررسي نقش فعاليت هاي فوق برنامه درسي بر عملكرد اجتماعي- تحصيلي-عاطفي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي از ديدگاه معلمان

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش فعاليت هاي فوق برنامه درسي بر عملكرد اجتماعي- تحصيلي-عاطفي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي از ديدگاه معلمان مي باشد. تحقيق حاضر توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه معلمان پايه ششم ابتدايي كه در شهر بندرعباس در سال 96-95 مشغول به آموزش هستند.تعداد اين معلمان 814 نفر گزارش شده است. از بين اين تعداد با توجه به فرمول كوكران تعداد 175 نفر به عنوان نمونه آماري مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. روش نمونه گيري بصورت نمونه گيري تصادفي ساده بود. ابزار گرد آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزيه و تحليل اطلاعات ابتدا به صورت توصيفي مي باشد كه شامل ميانگين، انحراف معيار و ... مي‌باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و از آزمون تي تك نمونه اي و تي براي دو گروه مستقل استفاده شده است. نتايج آزمون نشان داد فعاليت هاي فوق برنامه با عملكرد تحصيلي- اجتماعي و عاطفي دانش آموزان رابطه دارد و ارتباط معناداري بين فعاليت هاي فوق برنامه با عملكرد تحصيلي- اجتماعي و عاطفي دانش آموزان وجود دارد. بطوري كه با بالا رفتن فعاليت هاي فوق برنامه عملكرد تحصيلي- اجتماعي و عاطفي دانش آموزان بالا رفته است همچنين فعاليت هاي فوق برنامه بر عملكرد تحصيلي- اجتماعي و عاطفي دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است و دختران داراي وضعيت تحصيلي- اجتماعي و عاطفي بهتري نسبت به پسران هستند.