رابطه سبكهاي دلبستگي و جهت گيري مذهبي با شادكامي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور كرج

اين تحقيق به منظور تعيين رابطه سبكهاي دلبستگي و جهت گيري مذهبي با شادكامي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور كرج بود. روش تحقيق از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري را كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور كرج كه در سال تحصيلي 94-95 مشغول به تحصيل بودند تشكيل مي دادند كه از بين آنان، تعداد184 نفر به شيوه طبقه اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه گيري در اين پژوهش، آزمون شادكامي آكسفورد، پرسشنامه جهت گيري مذهبي آلپورت و وپرسشنامه سبك دلبستگي هازان و شيور بود. داده ها به وسيله رگرسيون چند متغيري و همبستگي پيرسون به كمك بسته آماري 21Spss مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد بين سبك دلبستگي ايمن و وجهت گيري مذهبي با شادماني همبستگي مثبت و معني داري وجود دارد. بين سبك دلبستگي مضطرب –دوسوگرا و اجتنابي با شادكامي همبستگي معني داري به دست نيامد. سبك دلبستگي ايمن با 99 درصد اطمينان در پيش بيني شادكامي تاثير گذار مي باشد. سبك دلبستگي مضطرب- دو سوگرا واجتنابي در پيش بيني شادماني تاثير معني داري ندارد. جهت گيري مذهبي دروني با 99 و جهت گيري مذهبي بيروني با 95 درصد در پيش بيني شادماني تاثير گذار مي باشد. نتايج مي تواند در جهت تقويت شادكامي دانش آموزان از طريق توجه به جهت گيري مذهبي و مداخله در سبك هاي دلبستگي مورد توجه قرار گيرد.