رابطه سبك هاي فرزندپروري و راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري با سازگاري تحصيلي دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه سبك هاي فرزند پروري و راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري با سازگاري تحصيلي بود. روش تحقيق از نوع توصيفي بوده كه با روش همبستگي انجام و تحليل شد. بدين منظور نمونه اي شامل 341 دانش آموز دختر دوره دوم متوسطه مدارش شهر اهواز در سال تحصيلي 95-94 با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سازگاري تحصيلي سينها و سينگ، پرسشنامه شيوه هاي فرزند پروري شيفر و پرسشنامه راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري MSLQ استفاده شد. دادها به كمك روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره در سطح آلفاي 0.05 تحليل شد . يافته هاي به دست آمده از پژوهش نشان داد بين سبك فرزند پروري مقتدرانه و سازگاري تحصيلي دانش آموزان دختر رابطه مثبت معني داري وجود دارد. متغير باورهاي انگيزشي در زمينه ارزش گذاري دروني با ضريب بتاي 19/ 0 مي توانند به طور مثبت و معني داري سازگاري تحصيلي دانش آموزان دختر را پيش بيني كنند. نتايج تحليل رگرسيون مرحله اي نيز نشان داده است كه باورهاي انگيزشي در زمينه اضطراب امتحان پيش بيني كننده سازگاري تحصيلي دانش آموزان دختر مي باشند.