رابطه احساس تعلق به مدرسه بابرنامه ريزي تحصيلي وشغلي دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهردهدشت

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين احساس تعلق به مدرسه با برنامه ريزي تحصيلي وشغلي دانش آموزان پسر متوسطه دوره دوم شهر دهدشت بود. مطالعه‏ي حاضراز نوع همبستگي مي باشد كه براي نمونه ي 300 نفري از دانش آموزان پسر متوسطه دوره دوم شهردهدشت با استفاده از نمونه‏گيري خوشه‏اي چند مرحله اي انجام شد. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي احساس تعلق به مدرسه بري، بتي و وات (2005)، و رغبت سنج استرانگ (2004) در اين پژوهش استفاده شد. در مطالعه حاضر جهت تجزيه وتحليل داده ها ازضريب همبستگي پيرسون، همبستگي كانوني و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين احساس تعلق به مدرسه با برنامه ريزي تحصيلي وشغلي دانش آموزان پسر در رشته هاي تجربي و رياضي همبستگي مثبت و معناداري وجود داشت وبين رشته هاي انساني وفني رابطه معنادارنبوده.. نتايج همبستگي كانوني نشان دادبين تركيب خطي احساس تعلق به مدرسه وكليه مولفه هاي آن باتركيب خطي گرايش به رشته تجربي ورياضي ،انساني وفني همبستگي كانوني وجوددارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان دادبين متغيرهاي پيش بين با گرايش به رشته تجربي ورياضي همبستگي چندگانه وجودداشت،واز بين متغيرهاي پيش بين متغيرحمايت معلم درگرايش به رشته تجربي قابليت پيش بيني كننده بهتري داشت ولي بين متغيرهاي پيش بين باگرايش به رشته هاي انساني وفني همبستگي چندگانه وجود نداشت.