بررسي رابطه ي بين شيوه فرزند پروري سخت گيرانه والدين و سبك دلبستگي اجتنابي با مهارت هاي اجتماعي كودكان پيش دبستاني شهرستان شوشتر

پژوهش حاضر بررسي رابطه ي بين شيوه فرزند پروري سخت گيرانه والدين و سبك دلبستگي نا ايمن با مهارت هاي اجتماعي كودكان پيش دبستاني شهرستان شوشتر بود كه در سال تحصيلي 95-94 در مهدكودك ها مشغول آموزش بوده اند. نمونه آماري شامل 200 كودك پسر و دختر ( 114 پسر و 86 دختر) و والدين آن ها كه با روش تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. طرح پژوهشي همبستگي بود. ابزار هاي مورد استفاده در اين پژوهش عبارت بودند پرسشنامه شيوه هاي فرزند پروري بامريند(1971)‏،پرسشنامه دلبستگي كولينز وريد(1990) و مقياس درجه بندي مهارت هاي اجتماعي توسط معلمان تراسكات(1989). به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شده است. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين شيوه فرزند پروري سخت گيرانه و مهارت اجتماعي در كودكان رابطه منفي و معنا داري وجود دارد(042/ 0=p و 163 /0=r) بين سبك دلبستگي اجتنابي و مهارت اجتماعي در كودكان رابطه ي منفي و معنا دار(000/ 0=p و564 /0-r=) وجود دارد . نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه بين شيوه فرزندپروري و سبك دلبستگي والدين با مهارت هاي اجتماعي كودكان رابطه چندگانه معني دار وجود داشت(000/ 0 p )