ديدگاه آموزگاران ابتدايي درمورد آموزش هاي كشاورزي وزيست محيطي دربرنامه هاي درسي جهت ايجاد توسعه اي پايدار

با اندك تأملي در بحران هاي مختلف محيطي كه بشر پشت سر نهاده است، در مي يابيم كه آموزش همواره كارآمدترين ابزار براي به زانو درآوردن مشكلات بوده است و شكي نيست كه جهان فردا را آموزش امروز مي سازد. بنابراين آموزش مي تواند يكي از ابزار هاي مهم و راهگشا در مقابل چالش هاي پيش روي انسان باشد. مسائل محيط زيست در سراسر جهان با تأخير وارد فعاليت هاي مدارس شدند. محيط كلاس و مدرسه ، نظام اداره مدرسه و شيوه ي آموزشي معلم، اثرات غير قابل انكاري بر عملكرد هاي تحصيلي و فرايند هاي شناختي دانش آموزان دارد. بنابراين، آنچه در سال هاي اوليه ي زندگي به كودكان آموزش داده مي شود، داراي اهميتي فوق العاده است. چرا كه شخصيت كودكان در اين سال ها شكل مي گيرد. بنابراين اگر آموزش حفاظت از محيط زيست وكشاورزي را از سال هاي اوليه ي زندگي يك انسان آغاز كنيم، فردي مسئول و شايسته را در اين زمينه تربيت كرده ايم و اگر اين عمل در سطح گسترده صورت گيرد، در آينده نسلي را خواهيم داشت كه حفاظت از محيط زيست را جزء لاينفك زندگي خود قرار مي دهد. براي افزايش محتواي كتب بايد دامنه اي مطلوب از دانش ، مفاهيم، شناخت، مهارت، تجربه، نگرش و علاقه مندي هاي دانش آموزان را در نظر گرفت. همچنين، آموزش نظري و عملي باهم بايد توأم باشد. اگرچه تلاش هايي براي وارد كردن موضوع هاي زيست محيطي در برنامه هاي رسمي كشور (كتب درسي) انجام شده. يكي از موارد مهم در راستاي آموزش محيط زيست وكشاورزي، داشتن برنامه هاي جامع و منسجم است. مقاله پيش رو كه بصورت كتابخانه ايي و با مطالعه ي كتاب ها و مقالات مرتبط با موضوع گردآوري شده خواستار پاسخ گويي به سوالاتي از جمله مسايل زيست محيطي وكشاورزي چيست و نقش و جايگاه آن در محيط هاي تربيتي همچنين برنامه هاي درسي در كلاس درس چگونه است، مي باشد. اميد است اين مطالعه مورد قبول اهل نظر قرار گرفته و براي مدارس و سازمان هاي آموزشي مفيد فايده افتد.