پيش بيني رضايت زناشويي از طريق كيفيت زندگي و آگاهي جنسي در كارمندان اداره بهزيستي شهر بوشهر

هدف پژوهش حاضر پيش بيني رضايت زناشويي براساس كيفيت زندگي و آگاهي جنس بود. خانواده يكي از اساسي ترين و نهادهاي جامعه است كه رضايت زناشويي نقش مهمي در پايداري و استحكام بنيان آن و حفظ سلامت جامعه دارد. روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي – همبستگي است كه بر روي كارمندان متاهل بهزيستي شهر بوشهر انجام شد. تعداد افراد جامعه در پژوهش حاضر 170 نفر بود كه 119 نفر از ميان آنها به صورت روش غير تصادفي در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و پرسشنامه¬هاي رضايت زناشويي، كيفيت زندگي و آگاهي جنسي را تكميل كردند. نتايج پژوهش حاضر بيانگر اين است كه از بين ابعاد كيفيت زندگي دو بعد سلامت جسمي و سلامت اجتماعي نقش معناداري در پيش بيني رضايت زناشويي دارند و از ميان مولفه¬هاي آگاهي جنسي هر سه مقياس دانش جنسي، نگرش جنسي و دانش و نگرش جنسي پيش بيني كننده رضايت زناشويي هستند. براساس يافته پژوهش ارتقاي كيفيت زندگي و افزايش دانش و آگاهي جنسي باعث افزايش رضايت زناشويي مي شود.