بررسي رابطه بين استرس شغلي و سلامت عمومي با كنترل متغيرهاي حمايت سازماني ادراك شده و سرسختي روانشناختي در كاركنان نوبتكار و غيرنوبتكار يكي از شركت هاي نفتي

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه استرس شغلي با سلامت روان با توجه به نقش تعديل‌كنندگي حمايت‌سازماني ادراك‌شده و سرسختي روانشناختي در كاركنان نوبتكار و غير نوبتكار يكي از شركت‌هاي نفتي است. نمونه اين پژوهش شامل 300 نفر از كاركنان روزكار و نوبتكار يك شركت نفتي بوده كه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي مورد مطالعه از پرسشنامه‌هاي استرس شغلي (IJUSI)، سلامت عمومي (GHQ)، حمايت سازماني ادراك شده و سرسختي روان شناختي اهواز (AHI) استفاده گرديد. يافتـه هاي حاصل از پژوهش نشان دادند كه اسـترس شغلي و ابعاد آن (شامل مشكلات مديريتي و مشكلات رفاهي) با عدم سلامت روان و ابعاد آن (مشكلات بدني، اضطراب و بي خوابي، نارساكنش‌وري اجتماعي و افسردگي) رابطه معني داري دارند. همچنين يافته هاي حاصل از همبستگي تفكيكي نشان دادكه اين روابط در كاركنان روزكار و نوبتكار داراي تفاوت معني‌داري است. اين تفاو‌ت‌ها بيانگر آن است كه ضرايب همبستگي بين استرس شغلي و سلامت روان در كاركنان روزكار بيشتر از كاركنان نوبتكار مي باشد. از سوي ديگر يافته ها نشان دادند كه حمايت سازماني ادراك شده و سرسختي روانشناختي، رابطه بين استرس شغلي و عدم سلامت روان را تعديل نموده اند. لذا مي‌توان چنين نتيجه گيري كرد كه سطوح پايين استرس شغلي در كاركنان نوبتكار و غيرنوبت‌كار زماني به افزايش سلامت روان در افراد مي انجامد كه كاركنان از نظر ويژگي سرسختي‌روانشناختي در سطح بالايي قرار داشته باشند و حمايت بيشتري را از سوي سازمان خود ادراك كرده باشند