طراحي برنامه مداخله‌اي داستان‌هاي اجتماعي و بررسي اثربخشي آن بر كاهش بهره نظام‌مندي در كودكان اتيستيك با عملكرد بالا

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحي برنامه مداخله اي داستان هاي اجتماعي و بررسي اثربخشي آن بر كاهش بهره نظام مندي در كودكان اتيستيك با عملكرد بالا بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كودكان اتيسم (همگي پسر) با عملكرد بالاي مركز توانبخشي آفتاب در كرج در سال تحصيلي 1395بود. تعداد حجم نمونه بين 14 نفر از كودكان اتيسم بود. 7 جلسه برگزار شد كه 2 جلسه آن براي معارفه و ارزيابي و 5 داستان اجتماعي در 5 جلسه براي كودكان اتيستيك آموزش داده شد. پرسشنامه همدلي- بهر و تحليل- بهر بارون-كوهن و همكاران (2002) در دو مرحله پيش آزمون- پس آزمون توسط والدين كودكان انجام شد. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از تحليل كوواريانس چند متغيري موسوم به مانكوآ استفاده شد. اجراي داستان‌هاي اجتماعي، بهره نظام مندي در كودكان اتيستيك را كاهش مي دهد(05/ 0 P). نتيجه‌گيري: بنابراين مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه داستانهاي اجتماعي در كاهش بهره نظام مندي كودكان اتيسم موثر مي باشد و مداخله اين برنامه ها در عملكرد اين كودكان تاثير گذار است.