آموزش ترجمه از زبان فارسي به انگليسي با استفاده از پيكره هاي انگليسي جهت استخراج قالب ساختارهاي نحوي

هدف آموزش ترجمه ايجاد و تقويت توانش ترجمۀ دانشجويان است. مبحث توانش ترجمه در مطالعات ترجمه از حدود سال 1980 مطرح و مدل هاي متعددي براي توصيف آن پيشنهاد شده است. به نظر مي رسد كه مي توان با بهره گيري از اين مدل ها، توانايي هايي لازم براي ترجمه را شناسايي كردو در جهت تقويت هر يك از آن ها، تمرين هايي طراحي نمود. اين امر كمك مي كند كه از شيوۀ سنتي آموزش ترجمه فاصله گرفته و به سمت آموزش نظامند ترجمه حركت كنيم. به نظر مي رسد كه با وجود نياز مبرم دانشگاه ها به شيوه هاي نظامند و كارآمد آموزش ترجمه، تا به حال تلاش هاي اندكي در اين زمينه صورت گرفته است. در اين مقاله برآنيم كه بخشي از شيوۀ آموزش نظامند ترجمه را پيشنهاد كرده و ميزان كارآمدي آنرا بررسي نماييم؛ به اين ترتيب كه به دانشجويان مترجمي آموزش دهيم چگونه در ترجمۀ متون فارسي به انگليسي (متون اطلاعاتي) از پيكره هاي زبان انگليسي موجود استفاده نمايند تا قالب ساختارهاي نحوي مورد نياز خود را استخراج نمايند و بر اين اساس بتوانند جملات درست و متنوعي بنويسند. چارچوب نظري تحقيق بر اساس مدل PACTE (2002) است كه هم اكنون يكي از كاملترين مدل هاي توانش ترجمه است. در اين مدل توانش ترجمه را به شش زير توانش تقسيم مي شود. در اينجا سعي داريم نشان دهيم كه چگونه مي توان دو زير توانش دوزبانگي و ابزاري را تقويت نمود. بدين منظور گروهي از دانشجويان مترجمي انتخاب نموده و از آن ها مي خواهيم تا بخشي از يك متن را ترجمه نمايند، و پس از آموزش ترجمه از طريق پيكره، بار ديگر از آن ها آزمون ترجمه گرفته و نسبت به متن اول مقايسه و ارزيابي مي كنيم. نتايج اين تحقيق و شيوۀ آموزش از طريق ترجمه براي مدرسان ترجمه و مترجمان مفيد خواهد بود