تطبيق الگوي لپي‌هالم در ترجمة بينامتني قرآني در شعر مظفر نواب

مترجم علاوه بر تسلط كامل به زبان‌هاي مبدأ و مقصد بايد بر فرهنگ‌هاي غالب بر هر دو زبان نيز اشراف داشته باشد؛ اما باز هم برخي اوقات در ترجمه دچار چالش مي‌شود. ارجاعات بينامتني قرآني يكي از اين موارد چالش برانگيز در ترجمه است. اين امر به شكل ويژه در ترجمة متون ادبي كه غالبا از بار زيباشناختي بالايي برخوردارند، صدق مي‌كند و مترجم بايد در كنار دانش زباني و ادبي، از حساسيت لازم براي شناخت و برگردان درست اشارات قرآني اثر برخوردار باشد. مقالة حاضر با تكيه بر روش توصيفي-تحليلي و با به‌كارگيري نظرية بينامتني كريستوا در صدد است ترجمة آيات پركاربرد در شعر مظفر نواب، شاعر معاصر عراق، را مورد بررسي قرار دهد و بر اساس الگوي لپي‌هالم راهكارهايي صحيح براي ترجمة آيات ارائه دهد. هدف اين بررسي ارائة راهكارهايي مناسب براي مترجمان جهت انتقال اشارات قرآني در اشعار اين شاعر برجسته است. بر اين اساس ترجمة دو شكل بينامتني عَلَم و بينامتني لفظي در شعر مظفر نواب نشان از آن دارد كه راهكار حفظ اسم در بينامتني عَلَم با تغيير حداقل و توضيح صريح در بينامتني لفظي، نسبت به ديگر راهكارها، معاني بينامتني را بهتر منتقل مي‌نمايد.