تاثير برنامه هاي مديريت استعداد بر سرمايه انساني از ديدگاه قراردادهاي روان شناختي

Effects of Talent Management Programs on Human Capital According to Psychological Contracts

مقاله حاضر به بررسي تاثيرات مستقيم و غيرمستقيم فعاليتهاي مديريت استعداد بر سرمايه انساني از ديدگاه قراردادهاي روان شناختي مي پردازد. در اين پژوهش مطابق مفهوم قراردادهاي روان شناختي چنين فرض شده است كه واكنش هاي كاركنان در قبال برنامه هاي مديريت استعداد روابط فوق را تعديل مي كنند. بر اين اساس، ادراكات كاركنان درباره ويژگي-ها و استعدادهاي مورد نظر سازمان و نحوه ترغيب آنها بر تعهد كاركنان براي توسعه مهارتها و توانمندي ها و در نهايت بر وضعيت سرمايه انساني سازمان تاثيرگذار خواهد بود. تحقيق حاضر با رويكرد توصيفي-پيمايشي فرضيات و روابط فوق را در شركت شهركهاي صنعتي استان خراسان رضوي مورد بررسي قرار داده است. نتايج تحليل رگرسيون و مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد فعاليتهاي مهارت افزاي مديريت منابع انساني تاثيري مثبت و معني دار بر سرمايه انساني داشته و اينكه انگيزه هاي مطرح شده توسط سازمان براي پرورش استعدادها نقشي ميانجي در رابطه بين فعاليتهاي مهارت افزاي مديريت منابع انساني و سرمايه انساني ايفا مي كنند. هر چند، يافته هاي تحقيق نقش ميانجي تعهد كاركنان براي توسعه مهارتها را در رابطه بين انگيزه هاي پرورش استعداد و سرمايه انساني تاييد نكرد.