نقش و عملكرد سازمان¬هاي مردم نهاد طي سال¬هاي 1390 تا 1396 در پيشگيري اوليه از آسيب¬هاي اجتماعي با محوريت اعتياد و سوء مصرف مواد مخدر (مصاحبه با سازمان¬هاي مردم نهاد فعال استان كهگيلويه و بويراحمد)

اعتياد را مي‌توان يك مسموميت مزمن دانست كه هم براي شخص و هم براي خانواده و جامعه¬اش مضر است كه در صورت پذيرش اصل اقدامات رويكرد اجتماعي كردن پيشگيري از اعتياد به عنوان مهمترين رويكرد در مصون¬سازي آحاد جامعه، چاره¬اي جز كمك گرفتن از سازمان¬هاي مردم نهاد نيست. سازمان¬هاي مردم نهاد، نظام پنهان ارتقاي سلامت جامعه هستند. اين سازمان¬هاي داوطلب، مستقل از دولت بوده و در عين غيرانتفاعي بودن، در خدمت مردم هستند و به همين دليل، صداي مردم ناميده مي¬شوند. اين پژوهش، با هدف بررسي نقش و عملكرد سازمانهاي مردم نهاد (سمن) در پيشگيري اوليه از آسيب¬هاي اجتماعي با محوريت اعتياد و سوء مصرف مواد مخدر به انجام رسيده است. از روش كمي با رويكرد توصيفي – تحليلي استفاده شده است. به اين منظور، از مجموع 63 سمن ثبت شده در استان با معيار معرف كار در حيطه پيشگيري از اعتياد و سوء مصرف مواد مخدر، حدود 52 سمن فعال انتخاب شده، ولي بخاطر فرآيند سخت پژوهش (به خصوص كمبود هزينه) در مجموع، حدود 30 سمن به عنوان حجم نمونه تعيين شد و به علت در دسترس نبودن 6 مورد از سمن¬هاي انتخابي، در نهايت با انتخاب تصادفي 24 سمن از كليه شهرها، اطلاعات لازم از طريق مصاحبه حضوري و با استفاده از 3 مصاحبه¬گر آموزش ديده، جمع¬آوري شده است. نتايج حاصل از تحليل مصاحبه¬ها نشان داد كه سمن¬هاي مورد مطالعه، حدود 935 كارگاه، طرح و همايش با موضوعات مختلف در محيط¬هاي آموزشي و عمومي برگزار كردند كه چيزي حدود 56300 نفر در اين كارگاه¬ها، طرح¬ها و همايش¬ها حضور داشتند. همچنين عملكرد آن¬ها در زمينه¬ي پيشگيري اوليه از اعتياد و سوء¬مصرف مواد مخدر شامل: استخراج نيازهاي گروه¬هاي هدف، انواع مداخلات آن¬ها براي گروه¬هاي هدف، بحث پيرامون انواع مواد مخدر و مضّرات آنها و توانمندسازي سمن¬ها در جهت پيشگيري از اعتياد و سوء¬مصرف مواد بود.