وحدت در انديشه و عمل امام علي (ع) از منظر نهج البلاغه

وحدت ميان مسلمانان در انديشه و عمل امير مؤمنان به ويژه در كتاب گرانقدر نهج‌البلاغه، جايگاهي بي بديل دارد تا بدانجاكه آن حضرت، وحدت را موهبت بي‌بديل الهي معرفي كرده و گرانبهاترين نعمت برشمرده است. در فضاي امروزين كه از هرسو امت اسلامي و وحدت و يكپارچگي جهان اسلام تهديد مي شود ضروري است كه مسلمانان بيش از پيش در سايه برخورداري از تعاليم ارزشمند اسلام به ويژه امام علي (ع) كه خود، طلايه دار وحدت بخشي ميان امت به حساب مي آيند، بهره مندگردند. نوشتار حاضر، با رويكرد تحليلي- روايي، بر آن است كه به اجمال موضوع وحدت و روشهاي دست يابي به آن را در سيره عملي امام در دوران حكومت عدل علوي از منظر نهج البلاغه بررسي كند. در سايه اين تحقيق درمي يابيم كه امام علي الگويي تمام عيار براي وحدت آفريني ميان امت واحده اسلامي است؛ به ويژه آنكه درعصرحاضر، مخالفين جهان اسلام و كشورهاي اسلامي، باتمام قوا سعي در براندازي وحدت و يكپارچگي ميان كشورهاي اسلامي دارند و در اين هدف شوم خود از هيچ وسيله و دستاويزي روي گردان نيستند.