آبزي پروري و محيط زيست : آبزيپروري و اكوسيستمهاي آبي پايدار

Aquaculture and Environment: Aquaculture and Sustainable Aquatic Ecosystems

امروزه آبزي پروري به عنوان يكي از مهمترين منابع توليد مواد غذايي مورد احتياج انسان پذيرفته شده است و متخصصان آن را به عنوان مطمئنترين راهكار جهت كاهش فشار بر ذخاير آبزيان و صيد بيش از اندازه ميدانند. در دهههاي آينده آبزيپروري به تنهايي ميتواند بيش از نيمي از نيازهاي انسان به ماهي وساير آبزيان را در جهان تامين نمايد. پرورش دهندگان آبزيان شيوه احداث مزارع پرورشي را به سمتي سوق دادهاند كه تعداد بيشتري از آبزيان را در فضاي محدودي پرورش دهند و بدين طريق بازدهي پرورش را افزايش دهند. اما اين توسعه منجر به كاهش كيفيت آب مصرفي در آبزيپروري ميشود و آب خروجي مزارع پرورشي بهعنوان منبع آلاينده محيط زيست محسوب ميگردد. مواد زايد بيولوژيك، شيميايي و عوامل بيماريزا، گونههاي ناخواسته و غير بومي همگي ميتوانند از طريق كارگاههاي پرورش آبزيان وارد اكوسيستمهاي آبي شوند كه در نهايت اثرات منفي زيانباري را بر روي اكوسيستمها بر جاي خواهد گذاشت. با توجه به اهميت مواد مطروحه صنعت آبزيپروري بايد دائماً خود را با پارامترهاي موثر در توسعه پايدار هماهنگ سازد؛ زيرا در غير اين صورت نتيجه معكوسي را در راستاي توسعه اين صنعت خواهيم داشت.

Today, aquaculture is considered one of the most important ways of obtaining the nutritive substances needed by man; and experts regard it the surest way for taking the burden off the shoulders of aquatic resources and too much fishing. In prospective decades, aquaculture alone would be able to provide more than a half of the man’s needs to fish and other aquatic creatures. The breeders of aquatic creatures may gradually go towards concentrating larger numbers of sea creatures being bred in as limited space as possible so that the overall product is increased. However, such as a limitation is acre and greater density of aquatic creatures might result in lower water quality of the breading pools because of greater amount of pollution source; and filthier waste water making the adjacent environment polluted. Toxic Biological materials, chemicals causing diseases, and non-native species from such breeding pools can all result in negative impacts on the ecosystems. Due to the hazardousness of such substances, the aquaculture industry should coordinate its self with effective parameters in sustainable development in this regard. Otherwise, counterproductive upshots would be created.