تاثير كدورت آب بر ميزان طعمه خواري ماهي آفانيوس ) Aphanius isfahanensis

Effect of turbidity on the prey consumption of Aphanius isfahanensis

رسوبات به طور طبيعي در اكوسيستم هاي آبي حضور دارند. تخليه فاضلاب هاي شهري و صنعتي به منابع آبي، روان آبهاي سطحي ناشي از بارش هاي جوي همراه با مواد فرسايش يافته از سطح زمين و همچنين جلبك ها، از مهمترين عوامل ايجاد كدورت آب هستند. كدورت مي تواند از راههاي گوناگون مانند كاهش سرعت رشد، جلوگيري از رشد تخم و لارو ماهيان، تغيير در روش شكار طعمه توسط ماهي و كاهش ميزان غذاي در دسترس اثرات مضري بر ماهيان داشته باشد. لذا در مطالعه حاضر، تاثير كدورت بر ميزان طعمه خواري ماهي آفانيوس ) Aphanius isfahanensis ( مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور، ماهي آفانيوس از تالاب گاوخوني با استفاده از تور با چشمه 2 / 0 ميلي متر صيد شد. سپس اقدام به كشت دافني ماگنا ) Daphnia magna ( به عنوان طعمه گرديد. 5 سطح كدورت شامل NTU 0 )فاقد كدورت(، 5 ، 10 ، 50 و 150 به عنوان تيمار در نظر گرفته شد. 8 ماهي به صورت تصادفي انتخاب و به تيمارهاي آزمايشي منتقل گرديد. در هر يك از تيمارها، 5 دافني نيز به عنوان طعمه معرفي گرديد. سپس زمان خورده شدن طعمه توسط طعمه خوار در حالت فاقد كدورت، توسط دوربين مدار بسته بررسي و ثبت شد. سپس ميزان تغذيه ماهي دركدورت NTU 800 - 200 بررسي و كدورتي كه در آن تغذيه ماهي متوقف شد، ثبت گرديد. به منظور بررسي تاثير كدورت، ماهيان به مدت 15 دقيقه با آب كدر سازگار شدند و سپس تعداد طعمه لازم به ظرف آزمايش وارد و پس از گذشت زمان مربوطه ) 10 دقيقه( آب ظرف فيلتر شده و طعمه هاي باقي مانده شمارش شدند. نتايج بهدست آمده نشان داد كه كدورت اثر معني داري بر طعمه خواري ماهي آفانيوس داشت ) 05 / 0 P(. به اين صورت كه با افزايش كدورت از حالت شاهد به كدورت NTU 150 ، طعمه خواري از 92 درصد به 21 درصد كاهش يافت ) 05 / 0 P )

Abstract Sediments naturally present in aquatic ecosystem. Municipal and industrial waste waters, discharging into the water, surface runoff as results of raining and eroded material as well as algae, are the most common causes of turbidity in the water. Turbidity can be harmful to aquatic animals in various ways such as preventing the growth of fish eggs and larvae, changes in procedures and reduce the amount of available food. In this study, the effect of turbidity on the amount of predation in Aphanius isfahanensis was studied. For this purpose, the fish were captured from the Gavkhoni wetland using a net with 0.2 mm for mesh. Then, Daphnia magna were cultured as bait. Five different levels of turbidity, including 0 (control), 5, 10, 50 and 150 NTU were designed. Eight fish were randomly selected and transferred into the each treatment. Five daphnia were subjected to each treatment. Then, the prey eating by fish in control was recorded by CCD camera. Additionally, the fish predation was tested in the range of 200-800 NTU and turbidity level were recorded in which the fish feed was stopped. To perform the test, the fish were acclimated for 15 minutes with turbid water then bait must be logged container. At the end of experimental time (10 minutes), the water was filtered and remained prey(s) were counted. Finally, tests showed that turbidity has a significant effect on the fish predation (P 0.05). This means that by increasing the level of turbidity from controls to 150 NTU, predation rate was reduced from 92 percent to 21 percent.