پيش بيني رشد شغلي براساس تنظيم شناختي هيجان در دانشجويان

يكي از دل مشغولي هاي اساسي دانشجويان فكر كردن درمورد شغل آينده¬شان است كه با بالا رفتن سن زيادتر مي¬شود و زماني به طور كامل رفع خواهند شد كه فرد به طور كامل و واقع¬بينانه شغلي را برگزيند. با توجه به آمار بالاي فارغ التحصيلان بيكار در جامعه ايران اين مساله توجه پژوهشگران را به خود جلب كرده است و به فكر واداشته تا عوامل تاثير گذار در رشد شغلي را بررسي كنند. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه رشد شغلي با تنظيم شناختي هيجان در دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي صورت گرفته است. اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي؛ و جامعه ي آماري شامل همه¬ي دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1396 است، كه از ميان آنان 100 دانشجو با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رشد شغلي كريد و پاتون، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گرنفسكي و همكاران، جمع آوري؛ و با روش¬هاي آمار توصيفي و استنباطي (پيرسون) تحليل شد. يافته¬هاي به دست آمده بيانگر آن است كه بين رشد شغلي و تنظيم شناختي هيجان(مثبت و منفي) رابطه معناداري وجود دارد؛ بنابراين مي¬توان نتيجه گرفت كه مدنظر قرار دادن راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان به رشد شغلي دانشجويان كمك مي¬كند و موثر واقع مي¬شود.