بررسي رابطه شادماني با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه (مطالعه موردي)

اين پژوهش با هدف بررسي روابط شادماني و پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در منطقه باغبهادران انجام پذيرفته است. اين پژوهش از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش اموزان دختر اول متوسطه منطقه باغ بهادران به تعداد 120 نفر در سال تحصيلي 95-94 بوده است كه با استفاده از جدول مورگان تعداد91نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه شادماني آكسفورد (1998) براي جمع آوري داده ها استفاده شد، همچنين از معدل سال گذشته ، ترم جاري و سابقه تجديدي براي سنجيدن پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد، كه در سطح توصيفي از مشخصه هاي آماري نظير فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار و در سطح استنباطي با سطح سنجش داده ها و مفروضات آزمون هاي آماري از روش ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از نرم افزارspss استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه ضريب هبستگي پيرسون بين شادماني و پيشرفت تحصيلي 619/0 مي باشد كه با احتمال خطاي 001/0 اين ضريب معنا دار مي باشد . به اين معنا كه بين شاماني و پيشرفت تحصيلي رابطه معنادار وجود دارد. يعني هرچه نمره شادماني بالاتر باشد، پيشرفت تحصيلي بيشتر است.