تاثير مشاوره مبتني بر مراجع محوري در خود پنداره نوجوانان بزهكار

ديدگاه مراجع محوري بر اين است كه خودپنداره فرد بر ادراكش از جهان و رفتارش تاثير مي گذارد، در دوران نوجواني خودپنداره تحت تأثير ارزيابي هاي گروه همسالان تغيير مي كند. بنابراين اگر شرايط خاصي در جلسه درمان گروهي برقرار باشد آن‌گاه نتايج و تغييرات مطلوب در رفتار مراجعين ظاهر خواهد شد، از آنجائيكه پژوهش ها حاكي از آن است كه نوجوانان بزهكار به دليل شرايط سخت خانوادگي و اجتماعي داراي خودپنداره منفي هستند، هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي مشاوره گروهي مراجع محوري در تغيير خودپنداره نوجوانان بزهكار بود. روش اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي است. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل كليه نوجوانان بزهكار 14 تا 18 سال كانون اصلاح و تربيت شهر همدان است كه از بين آنها با استفاده از نمونه گيري در دسترس نمونه اي به تعداد 20 نفر بطور تصادفي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل قرار گرفت كه هر گروه شامل 10 نفر بود. سپس از هر دو گروه آزمايش و كنترل پيش آزمون بعمل آمد. بعد مداخله مشاوره گروهي مراجع محور بر روي گروه آزمايش انجام گرفت، سپس هر دو گروه آزمايش و كنترل با پس آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده هاي پژوهش بوسيله پرسشنامه خودپنداره راجرز (1961) بدست آمد. همچنين داده ها بوسيله آزمون t مستقل تجزيه و تحليل شد. تحليل داده ها نشان داد مشاوره گروهي مراجع محوري باعث افزايش خودپنداره مثبت نوجوانان بزهكار در گروه آزمايش شد (01/0 p). همچنين باعث بهبود خودپنداره خود آرماني و خود واقعي نوجوانان بزهكار شد (01/0 p). بنابراين نتايج پژوهش حاكي است مي توان براي تغيير خودپنداره نوجوانان بزهكار از مشاوره گروهي مراجع محوري استفاده كرد.