نقش مديريت سيستمها و فناوري اطلاعات در سازمانهاي آموزشي

پژوهش حاضر با هدف بررسي مديريت سيستمها و فناوري اطلاعات در سازمانهاي آموزشي با روش اسنادي (كتابخانه اي) و ميداني و از نوع مطالعات تحليلي انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر را از يك سو كليه كتابها، مقاله ها، مجلات، مطالعات بين المللي و مطالعات داخلي در اين حوزه مطالعاتي، و از سوي ديگر از سوي ديگر كليه اعضاي هيأت علمي دانشگاههاي تهران در حوزه مطالعاتي مذكور كه ازبين آنها به روش نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 20 نفر جهت اجراي پرسشنامه، انتخاب گرديد، تشكيل مي دهد و جهت گردآوري اطلاعات و داده ها جهت پاسخگويي به سؤالات پژوهشي دوم و سوم از فرم هاي مخصوص محقق ساخته استفاده شد و در ابزار گردآوري در خصوص پاسخگويي به سؤال اول پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي آن به تاييد اساتيد اين حوزه رسيد و پايايي آن هم با آلفاي كرونباخ (92/0) به دست آمد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ضمن اينكه ميزان استفاده از فناوري اطلاعات در سازمانهاي آموزشي پايين تر از حد متوسط است (sig = 0/001)، مديريت سيستمها و فناوري اطلاعات داراي مزايايي همچون كمك به سازماندهي محتواي و مواد آموزشي؛ درك بهتر پديده مورد آموزش؛ كمك به تحقيق و پژوهش عملكردي و كاربردي؛ فراهم آمدن چالش ذهني براي درگيري با مسائل و ارتقاي كيفيت آموزش و امثال اينها، نياز به بسترسازي و زمينه سازي جهت استقرار اين نوع مديريت سيستمها و استفاده از فناوري هاي روز هزار سوم و الزاماتي همچون وجود زيرساخت كامل فن آوري اطلاعات، حمايت هاي داخلي براي تسهيم دانش، قابليت فن آوري اطلاعات، دسترسي اعضاي هيات علمي و مديران و معلمان به پايگاههاي داده اي، سازوكارهاي بحث گروهي مجازي و از راه دور ، تناسب سيستم اطلاعاتي با تسهيم دانش و امثال اين الزامات دارد.