بررسي تأثير روش تدريس كاوشگري بر باورهاي خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي شهر اهواز در درس علوم تجربي

هدف اصلي پژوهش حاضر مقايسه تأثير روش هاي تدريس سنتي و كاوشگري بر خودكارآمدي دانش-آموزان پسر پايه ششم ابتدايي شهر اهواز بود. جامعه آماري پژوهش، كليه دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي شهر اهواز بودند. با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، دو كلاس هر يك با 30 نفر دانش¬آموز براي پژوهش انتخاب شدند. محقق در طي دو ماه به تعداد 8 جلسه، 20 صفحه از كتاب علوم تجربي پايه ششم را با روش تدريس كاوشگري تدريس نمود. در اين پژوهش براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از آزمون كوواريانس تك متغيره استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين ميانگين نمره پس آزمون خودكارآمدي دانش آموزان در گروه هاي آزمايش و كنترل تفاوت معنادار وجود دارد(30/77=F، 009/0= sig). اين بدان معناست كه روش تدريس كاوشگري توانسته است خودكارآمدي تحصيلي دانش آزموان پايه ششم ابتدايي شهر اهواز را افزايش دهد.