بررسي رابطه هوش هيجاني و خودكارآمدي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه رازي شهر كرمانشاه

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه هوش هيجاني و خودكارآمدي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه رازي شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 95-1394 است. روش تحقيق حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه رازي در سال تحصيلي 95-1394 بود كه با روش نمونه گيري در دسترس، تعداد 100 نفر به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در اين پژوهش پرسشنامه¬هاي هوش هيجاني برادبري و گريوز و نيز خودكارآمدي شرر و آدامز و همچنين معدل ترم گذشته دانشجويان جهت سنجش متغيير پيشرفت تحصيلي بوده است. براي تجزيه و تحليل داده¬ها از شاخص¬هاي آمار توصيفي و نيز شاخص¬هاي آمار استنباطي شامل آزمون همبستگي پيرسون با استفاده از نرم افزار spss20 به كار گرفته شده است. نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه رابطه معناداري بين هوش هيجاني و پيشرفت تحصيلي، بين هوش هيجاني و خودكارآمدي و بين خودكارآمدي و پيشرفت تحصيلي بدست آمد.