بررسي تاثير آموزش‌هاي ضمن خدمت بر كارايي و رضايت شغلي كاركنان : مطالعه موردي جمعيت هلال احمر جمهوري اسلامي ايران

هدف كلي از اين مطالعه بررسي تأثير آموزش ضمن خدمت بر افزايش كارآيي نيروي انساني و رضايت شغلي كاركنان جمعيت هلال احمر مي‌باشد. جامعه مورد بررسي در اين پژوهش، تمامي كاركنان(381نفر) و مديران (55 نفر) شاغل در جمعيت هلال احمر استان تهران مي‌باشند كه بر اساس جدول مورگان-گرجساي تعداد 181نفر از كاركنان و 48نفر از مديران به عنوان نمونه آماري به شيوه تصادفي ساده انتخاب شدند كه با توجه به احتمال ريزش، حدود 200 پرسشنامه در بين كاركنان و 50پرسشنامه در بين مديران توزيع گرديد. ابتدا به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، واحد ستادي استان تهران، شهر تهران، دماوند و شهرري انتخاب گرديدند و سپس به روش نمونه‌گيري تصادفي افراد انتخاب شدند. روش تحقيق از نوع توصيفي و جهت جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌ي استاندارد رضايت شغلي بري‌فيلد و روث، براي كاركنان شامل 19سوال و پرسشنامه محقق ساخته كارايي (با ضريب اعتبار87/0 = α) شامل 20 سوال جهت بررسي تاثير آموزش‌هاي ضمن خدمت بر كارايي كاركنان از ديدگاه مديران استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از روش آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. در توصيف داده‌ها از محاسبات فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار استفاده شد و در تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي من ويتني، كاي‌اسكوائر، كراسكال واليس tو آزمون رگرسيون خطي گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه 32/65 درصد افراد تحت تاثير آموزش‌هاي ضمن خدمت رضايت شغلي بالاتر از حد متوسط داشتند و از ديدگاه مديران 70 درصد افراد تحت تاثير آموزش‌هاي ضمن خدمت كارآيي بالاتر از حد متوسط داشتند.