بررسي رابطه حساسيت به طرد با خود متمايزسازي در روابط زناشويي زوجين

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه حساسيت به طرد با خودمتمايزسازي در روابط زناشويي زوجين انجام شد. اين پژوهش از نوع تحقيقات همبستگي است. جامعه آماري پژوهش زنان و مردان متاهل شهرستان مباركه بود. به منظور مطالعه، 248 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها پرسشنامه حساسيت به طرد و پرسشنامه خودمتمايزسازي (DSI) مورد استفاده قرار گرفت. داده¬ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه حساسيت به طرد قادر است به طور معنا داري تغييرات خودمتمايزسازي را پيش بيني كند. نتيجه پژوهش حاضر در جهت بررسي و درمان مشكلات زناشويي و غني¬سازي روابط زوجين در قالب يك پكيج درماني در كلينيك¬هاي مشاوره قابل اجرا خواهد بود كه به همسران در افزايش كيفيت روابط زناشويي كمك خواهد كرد.