رابطه سرسختي روانشناختي و تاب آوري با عملكرد تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز كرمانشاه

هدف از اين مطالعه بررسي رابطه سرسختي روانشناختي و تاب‌آوري با عملكرد‌تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام‌نور شهر كرمانشاه است. روش پژوهش توصيفي- همبستگي است. جامعه‌آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور در سال تحصيلي 95-1394تشكيل داده است كه از ميان آنان تعداد 100 نفر با روش نمونه گيري تصادفي در دسترس به عنوان نمونه‌آماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از دو پرسشنامه سرسختي اهواز (1377) و پرسشنامه تاب‌آوري كونور و ديويدسون(2003) استفاده شده است و براي سنجش متغيير عملكرد تحصيلي از معدل تحصيلي دانشجويان كه توسط خود آنان در پرسشنامه¬ها اظهار شده استفاده شد. داده‌هاي خام به نرم افزار spss22 منتقل و با استفاده از روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه بر اساس مدل رگرسيون، متغيير تاب‌آوري از مدل حذف مي¬شود و فقط متغيير سرسختي روانشناختي در مدل باقي مي‌ماند و اين متغيير به ميزان 043/0 درصد توان تبيين واريانس متغيير عملكرد‌تحصيلي را دارد. همچنين بر اساس نتايج آزمون همبستگي بين متغييرهاي سرسختي روانشناختي و عملكرد تحصيلي و بين متغييرهاي تاب آوري و عملكرد تحصيلي رابطه مثبت و معنادار ارزيابي شد اما بين سرسختي روانشناختي و تاب آوري رابطه معناداري بدست نيامد.