بررسي رفتار كششي و اثر محصورشدگي آزمونه هاي بتني مقاوم سازي شده توسط توري منسوج (TRC)

همواره استفاده بهينه و اقتصادي از مصالح موجود يكي از دغدغه هاي دست‌اندركاران عرصه‌ي ساخت‌و‌ساز بوده است. بدين منظور طي سال‌هاي اخير بحث ترميم و مقاوم سازي سازههاي بتني فرسوده جايگاه ويژه‌اي در مجموعه مهندسي عمران يافته است. براي اين مهم روش هاي متنوعي توجه مهندسان را به خود جلب كرده است كه يكي از معمول ترين روش هاي مورد استفاده در مقاوم سازي سازه ها، استفاده از ورق هاي FRP مي باشد. اين روش خالي از عيب نبوده و اشكالاتي نظير استفاده از چسباننده هاي اپوكسي را داردكه علاوه بر عملكرد نامناسب در مقابل حرارت، صرفه‌ي اقتصادي نيز ندارد. همچنان مهندسان در تلاش براي يافتن روش هاي جديدي هستند كه علاوه بر برطرف كردن مشكلات موجود، از لحاظ اقتصادي و فني با‌صرفه باشند. يكي از روش هاي نوين در اين زمينه بكارگيري توري منسوج مي باشد كه به جاي استفاده از چسباننده هاي اپوكسي، چسابننده هاي پايه سيماني بكار گرفته مي‌شود. در اين مطالعه به منظور بررسي كارآمدي اين روش در مقاوم سازي اعضاي فشاري بتني، ابتدا ظرفيت كششي و رفتار سخت شوندگي كرنشي آزمونه هاي بتني مقاوم سازي شده با توري منسوج TRC با ملات‌هاي معمول در اين روش مورد آزمايش قرار گرفته و سپس آزمونه هاي استوانه‌اي با استفاده از ملات انتخاب شده دورگيري گرديدند. براي ارزيابي روش ترميمي TRC و اثر محصور شدگي، آزمونه هاي دورگيري شده در يك و دولايه از توري منسوج و همچنين آزمونه هاي شاهد (بدون دورگيري) تحت آزمايش بارگذاري فشاري قرار گرفتند. در نهايت مشخص گرديد كه دورگيري آزمونه هاي استوانه اي با استفاده از TRC تاثير چشمگيري در افزايش مقاومت فشاري اين آزمونه‌ها داشته است كه بيانگر كارآمدي اين روش در مقاوم سازي اعضاي فشاري بتني مي‌باشد.