بررسي و ارزيابي فاكتور K در بتن هاي خودتراكم حاوي زئوليت و سرباره كوره آهن گدازي

مهم ترين توسعه متحولانه در ساخت و اجراي بتن در سه دهه اخير، استفاده از بتن هاي خودتراكم مي باشد. بتن خودتراكم به‌منظور حذف سروصداي ناشي از لرزاننده در قطعات بتني، كاربرد قابل‌توجهي پيداكرده است. استفاده از اين نوع بتن در محيط كارگاه سبب كاهش آلودگي صوتي و حتي امكان ايجاد كارگاه قطعات بتني در سطح شهر را ميسر مي سازد. استفاده از بتن خودتراكم در ساخت قطعات بتني رفته‌رفته رو به افزايش است. استفاده از بتن خودتراكم هزينه لرزاننده را ذخيره مي كند و تراكم بتن در سازه ها را نيز تضمين مي كند. توليد سيمان يكي از صنايع آلاينده محيط‌زيست محسوب مي‌شود به‌نحوي‌كه به ازا توليد هر تن كلينكر سيمان تقريباً يك‌تن گاز دي اكسيد كربن وارد جو مي‌شود. به همين علت توليد بتن مقاوم و بادوام باسيمان كمتر و به‌جاي آن استفاده از افزودني‌هاي معدني و شيميايي مي‌تواند تأثير قابل‌ملاحظه‌اي در حفظ محيط‌زيست داشته باشد. از آنجايي كه زئوليت و سرباره كوره آهن گدازي به وفور در كشور يافت مي شود و استفاده از آن ها نيز ازنظر اجرايي و همچنين اقتصادي قابل توجيه است؛ لذا در تحقيق حال حاضر به بررسي فاكتور K در بتن خودتراكم مي پردازيم. در تحقيق انجام‌شده 21 طرح مخلوط بتن خودتراكم در نسبت هاي آب به سيمان 40/0، 45/0 و50/0 با مصرف زئوليت 5%،10%و 15% و سرباره كوره آهن گدازي 15%، 25% و 35% استفاده گرديده كه با بتن شاهد در سن مقاومتي 28روزه مورد مقايسه قرارگرفته است و فاكتورK براي زئوليت و سرباره كوره آهن گدازي در بتن خودتراكم محاسبه گرديده است.