بررسي نقش انواع استراتژي‌هاي رقابتي در افزايش رقابت‌پذيري سازمان‌هاي خصوصي بر اساس مدل مايكل پورتر )مطالعه موردي شركت شيرين‌عسل(

هدف اصلي از انجام اين پژوهش، بررسي ميزان تأثير استراتژيهاي رقابتي در افزايش رقابت‌پذيري سازمانهاي خصوصي بر اساس مدل پورتر است. موقعيّت سازمان نسبت به ديگر رقبا در يك صنعت، تعيين‌كننده ميزان سود وي بوده و پايه اساسي ماندگاري چنين موقعيّتي در ميان رقبا، حفظ مزيت رقابتي سازمان در صنعت مربوطه است. براي درك اين مطالب و ارائه بهترين روش به مديران، در اين پژوهش ازمدل الماس پورتر استفاده كرده‌ايم كه از معروف‌ترين مدل‌هاي رقابتي درعصرحاضراست و داراي چهار عامل مي‌باشد. در اين پژوهش، تأثير عامل چهارم يعني استراتژي و ساختار كه شامل استراتژي‌هاي رهبري هزينه، تمايز و تمركز مي‌باشد مورد بررسي قرار گرفته است. اين پژوهش در شركت موفّق شيرين‌عسل كه فعاليت آن در زمينه صنايع غذايي مي‌باشد، صورت گرفته است. جمع‌آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه انجام پذيرفته و پاسخگويان به سؤالات، مديران شركت مذكور بوده‌اند. فرضيه‌هاي تحقيق با استفاده از آزمونT تك نمونه‌اي مورد آزمايش واقع شده و اطلاعات بدست آمده بوسيله نرم‌افزارSPSS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته‌اند. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، از ميان سهم تغيّر فوق، استراتژي تمايز در درجه اوّل، استراتژي رهبري هزينه در درجه دوّم و استراتژي تمركز در درجه سوّم بر افزايش رقابت‌پذيري سازمان‌هاي خصوصي تأثير دارند.