شيمي هالوژن هاي بيوتيت در كانسار مس- موليبدن لار، شمال زاهدان

Halogen Chemistry of Biotite in the Lar Cu-Mo deposit, North of Zahedan

كانسار مس- موليبدن لار در جنوب شرق ايران قرار دارد كه در بر گيرنده واحدهاي آذرين بيروني، دروني و نيمه بيروني با بافت غالب پورفيروئيدي و گاهي گرانولار، كاتاكلاستيك و ميلونيتي مي باشد. بيوتيت‌هاي كانسار مس- موليبدن لار در دو محدوده ماگمايي و دوباره به تعادل رسيده قرار مي‌گيرند. شيمي بيوتيت در سنگ‌هاي سينيتي پورفيروئيدي كانه دار و سنگ‌هاي سينيتي گرانولار فاقد كاني‌زايي متفاوت است. بيوتيت هاي سنگ‌هاي پورفيروئيدي نسبت به انواع گرانولار حاوي مقدار هالوژن بيشتري از جمله فلوئور بوده و نسبت‌هاي log (ƒH2O/ƒHF)، log (ƒH2O/ƒHCl) و log (ƒHF/ƒHCl) در آن‌ها بالاتر از سنگ‌هاي گرانولار مي‌باشد كه بيانگر تأثير آب‌هاي جوي واپسين در موقعيت‌هاي قابل تبادل است. به بيان ديگر، در ابتدا سيال هاي ارتوماگمايي مسبب دگرساني پتاسيك بوده‌اند؛ سپس نفوذ آب‌هاي جوي سبب انحلال سولفيدهاي مسي كه در ابتدا شكل گرفته‌اند، شده است و در انتها تحرك دوباره‌ي مس و موليبدن به داخل رگه‌هاي سيليسي روي داده است. روندهاي مختلف نسبت‌هاي فوگاسيته‌‌ي هالوژن‌هاي نفوذي‌هاي گرانولار و پورفيروئيدي هم مي‌تواند بيانگر اين مطلب باشد كه نفوذي‌هاي گرانولار به هيچ وجه و يا به مقدار اندك تحت تأثير سيال هاي گرمابي كه مسئول كاني‌زايي بوده‌اند، قرار گرفته‌اند.

The Lar Cu-Mo deposit is located in southeastern part of Iran that consist of plutonic, volcanic and sub-volcanic igneous rocks with mainly porphyritic and occasionally granular, cataclastic and mylonitic textures. Studying biotites generally are primary and reeqilibrated types. The chemical compositions of biotite are different in ore-bearing porphyritic and barren granular syenitic rocks. Biotites in porphyritic intrusions have higher amount of halogens like F, and higher ratios of log (ƒH2O/ƒHF), log (ƒH2O/ƒHCl), and log (ƒHF/ƒHCl) than granular intrusions indicating they were probably affected by later meteoric water reaction on exchangeable sites. In other words, ortho-magmatic fluids first caused the potassic alteration in the Lar porphyry intrusions. Then influx of meteoric waters caused the dissolution of early-formed copper sulfides, resulting in remobilization of Cu-Mo into the silicic veins. Furthermore, halogen fugacity ratios of granular intrusions are different from those of porphyry intrusions. This may suggest that the granular intrusions are not/or less affected by the hydrothermal fluids which are responsible for the Cu-Mo mineralization.