نقش هوش هيجاني در كنترل استرس در نوجوانان

هوشی عاطفی، هوش احساسی یا هوش هیجانی (به انگلیسی: Emotional lntelligence || EQ) شامل شناخت و كنترل عواطف و هیجان های خود است. به عبارت دیگر، شخصی كه EQ بالایی دارد، سه مؤلفه فقه هیجان ها را به طور موفقیت آمیزی با یكدیگر تلفیق میكند: مؤلفه فقه شناختی، مؤلفه فقه فیزیولوژیكی و مؤلفه فقه رفتاری. متون علم مدیریت بر این باوراند كه رهبران و مدیران، با هوشیهای هیجانی بالاتر، توان بیشتری برای هدایت سازمان تحت كنترل شان دارند. یافتههای جدید نشان میدهد كاركنانی كه دارای وجدان كاری و احساسی وظیفه شناسی بالایی هستند، اما فاقد هوش هیجانی و اجتماعی اند، در مقایسه با كاركنان مشابهی كه از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، عملكرد ضعیف تری دارند. از مقالات پژوهشی برخی دانشمندان این اینگونه بر می آید كه، كسانی كه از هوش هیجانی برخوردارند می توانند عواطف خود و دیگران را كنترل كرده، بین پیامدهای مثبت و منفی عواطف تمایز گذارند و از اطلاعات عاطفی برای راهنمایی فرایند تفكر و اقدامات شخصی استفاده كنند. هوش هیجانی، اصطلاح فراگیری است كه مجموعه G گستردهای از مهارتها و خصوصیات فردی را در برگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارتهای درون فردی و بین فردی گفته می شود كه فراتر از دایره فع مشخصی از دانش های پیشین، چون بهره نه هوشی و مهارتهای فنی یا حرفهای است.