اولويت بندي جايگزيني با ترانشه و بدون ترانشه لوله هاي شبكه هاي آبرساني با استفاده از رويكرد نوين بهينه سازي چند هدفه

فرسودگي لوله هاي شبكههاي آبرساني شهري به يكي از چالشهاي مهم بسياري از شهرهاي دنيا تبديل شده است. اين لوله ها بايستي با تكنيكهاي متنوعي احيا، تقويت و يا تعويض گردند. در صورتي كه لوله هاي شبكه هاي آبرساني به پايان عمر مفيد خود رسيده باشند و در شبكه ديگر كارايي نداشته باشند بايستي با لوله هاي نو جايگزين گردند. جايگزيني لوله ها در ابتدا به صورت سنتي برداشتن كل ترانشه خاك روي لوله قديمي انجام مي پذيرفت كه به اين تكنيك جايگزيني، با ترانشه گفته مي شود. در سالهاي اخير جايگزيني بدون ترانشه نيز مطرح شده است. تكنيكهاي جايگزيني بدون ترانشه لوله ها متنوع هستند كه در اين تحقيق اين كار با تركاندن لوله مدفون قديمي صورت ميپذيرد. از طرفي به دليل محدوديت بودجه در بسياري از مواقع تعويض تمامي لولههاي شبكههاي آبرساني امكانپذير نيست و بايستي با فازبندي كردن دورهي طرح به صورت گام به گام بر اساس بودجهي در دسترس و اعتمادپذيري شبكه، تعويض لوله هاي قديمي را اولويت بندي كرد. اخيرا براي حل چالش محدوديت بودجه بهينه سازي نوين چند هدفه بيان شده است. رويكرد جديد در مقابل رويكرد سنتي بهينه سازي كه در آن شبكه فرسوده با يك افق طرح بلند از نو طراحي ميشود و ساخت آن در بهينه سازي به طور يكجا در سال صفر در نظر گرفته ميشود، قرار ميگيرد. اين تحقيق بنا دارد يك شبكه ي آبرساني كوچك فرسوده را مدل سازي كرده و با استفاده از رويكرد نوين بهينه سازي چندهدفه به نوسازي اين شبكه ي فرسوده بپردازد. اين نوسازي يك بار با جايگزيني با ترانشه و بار ديگر با جايگزيني بدون ترانشه لوله هاي قديمي ارزيابي شده و به مقايسهي مالي اين دو روش پرداخته خواهد شد. همچنين در انتها شبكهي آبرساني فرسوده با رويكرد سنتي بهينه سازي نوسازي ميشود و نتايج آن با رويكرد نوين مقايسه ميگردد. با مقايسه ي اين دو رويكرد مشخص ميگردد كه رويكرد نوين با در اختيار گذاشتن طرحهاي متعدد نوسازي دست كارفرمايان را براي حل چالش محدوديت بودجه باز مي گذارد و همچنين اين رويكرد با نوسازي فاز به فاز شبكه و در نظرگيري ظرفيتهاي باقيمانده از شبكه قديم صرفه ي اقتصادي بيشتري را به ارمغان مي آورد.