تحليل شبيه سازي تاثير محيط درماني بيمارستان ها بر مسيريابي بيماران با روش چيدمان فضا

تكنيك چيدمان فضا، مجموعه اي از نظريه و روش هايي است كه به پديدار شناسي فضا ميپردازد و مي توان از آن به عنوان يكي از مهمترين روش هاي معاصر ريخت شناسي فضا نام برد . در دوره معاصر روشهاي مختلفي براي تحليل فضاي معماري به كار گرفته شده است. روش تصويري، تاريخي و اقليمي برخي از آنها ميباشند. روش اسپيس سينتكس كه در اين پژوهش به چيدمان فضا ترجمه شده است قرابت موضوعي و مفهومي به شيوه دسته بندي واژگان در ادبيات داشته كه آن را چيدمان مينامند. به كارگيري اين روش از اوايل دهه هفتاد در مدرسه بارتلتانگلستان رواج يافت. به مدد اين روش كه اولين بار از سوي استيدمن ، بيل هيليرو جوليان هانسنمطرح شد، باب تازهاي از مبحث ريخت شناسي در معماري گشايش يافت. اين روش از نظر تكنيكي درحال رشد روزافزون ميباشد كه ضرورت پرداختن به آن را روشنتر مي كند . فرآيند و مقوله هايي كه منجر به مسيريابي موفق افراد در يك ساختمان پيچيده نظير يك اورژانسميگردد ، مسئله چالش برانگيزي است. كاربران يك محيط در بيمارستان بيمار، همراه بيمار و ارائه دهندگان خدمات درماني هريك داراي سطح متفاوتي از آگاهي در ادراك محيط و توانايي مسيريابي هستند ؛ همچنين الگوهاي رفتاري و ميزان توانايي افراد در فرآيند يافتن مسير، از همديگر متمايز است. اينكه معماري و مؤلفه هاي فضاي يك ساختمان، چگونه ميتواند مسيريابي كاربران را مهيا و تسهيل نمايد مسئله ايست كه هدف تحقيقات زيادي، از دهه هفتاد ميلادي تا كنون بوده است . يكي از محيطهاي معماري كه پر استرس ميباشد بيمارستان است. استرس موجود در بيمارستان با اثرات منفي كه درپي دارد بهبودي بيماران را به تأخير مي اندازد.. روش تحقيق در اين پژوهش به صورت توصيفي–تحليلي و روش گردآوري اطلاعات از نوع كتابخانهاي مي باشد. هدف محققين درگير با اين موضوع پي بردن به روابط اجتماعي در فضا مانند ايجاد حريمها ، درجه خصوصي و عمومي بودن فضاها ميباشد. اين تكنيك، از روشهاي مفيد براي درك پيچيدگي فضايي بر اثر مداخلات طراحي است. براي رسيدن به اين اهداف از نمودارهاي توجيهي استفاده شده است. در اين مقاله نخست درباره واژه چيدمان و سپس بكارگيري روش چيدمان فضا در معماري پرداخته خواهد شد.