بررسي عملكرد سازه ي فولادي با تير پيوند قائم

استفاده از ميراگر هاي جاري شونده به علت قابليت بالا در اتلاف انرژي با استقبال قابل توجهي در دهه هاي اخير روبرو شده است. در روش هاي كنترل غير فعال، با كاهش نياز لرزه اي و افزايش شكل پذيري ميزان آسيب پذيري سازه ها در برابر زلزله كاهش مي يابد. يكي از موثرترين و در عين حال ساده ترين روش هاي كنترل غير فعال استفاده از تير پيوند قائم مي باشد كه به عنوان يك عضو فرعي و فيوز شكل پذير در سازه عمل مي نمايد. در اين مقاله با استفاده از نرم افزار هاي ايتبس و آباكوس تاثير استفاده از اين سيستم در افزايش شكل پذيري و استهلاك انرژي اعمال شده به سازه با استفاده از پروفيل هاي موجود و اجرايي در ايران بررسي مي گردد. براي اين منظور يك سازه ي فولادي 3 طبقه و يك نمونه قاب مورد بررسي قرار گرفته و به منظور حذف وابستگي جواب ها به شكل پلان، پلان ساختمان متقارن در نظر گرفته شده است. قدرمطلق بيشترين تغيير مكان در نمونه ي سازه 3 طبقه و قاب ونيز سرعتحداكثر در قاب كاهش يافته است. حضور ميراگر موجب كاهش ميزان پراكندگي شتاب درهنگام زلزله شده و در غالب مدت زمان اعمال زلزله تقريبا صفر مي باشد. اين ميراگر تقريبا به تنهايي قادر است تمام انرژي وارد شده به سازه را مستهلك و در نتيجه ساير اجزاي سازه الاستيك باقي مي ماند. بنابراين پس از زلزله مي توان تنها با تعويض تير پيوند قائم، مجددا از سازه استفاده نمود كه نشان دهنده ي اقتصادي بودن استفاده از اين قطعات براي طراحي لرزه اي ساختمان هاي فولادي جديد و بهسازي ساختمان هاي موجود در برابر زلزله مي باشد.