شناسايي و رتبه بندي شاخص هاي كليدي موفقيت انتقال تكنولوژي به روش خريد تجهيزات ( صنايع ريلي ايران )

صنعت ريلي ازجمله صنايع پرسابقه اقتصادي در ايران و جهان است . در فرايند رشد طبيعي اقتصاد ايران ، روند توسعه و پيشرفت صنعت ريلي متناسب با نيازهاي اقتصادي جامعه نبوده است . عدم توسعه صنعت ريلي كشور متناسب با نيازها و ضرورت هاي اقتصادي ، به مانعي در راه توسعه و رشد اقتصادي كشور نيز تبديل شده است. انتقال تكنولوژي يكي از روش هاي دستيابي به تكنولوژي و كاستن فاصله و شكاف صنعت ريلي كشور با صنايع برتر ريلي در جهان است به شرط آنكه اين انتقال به صورت آگاهانه و با در نظر گرفتن همه جوانب انتقال صورت گيرد ، امري كه به نظر مي آيد با توجه به فراواني و سابقه چندين ساله آن در صنايع ريلي كشور تا كنون موفق نبوده است. در اين پژوهش به منظور ارتقاء سطح دانش فني صنايع ريلي كشور در جهت دستيابي به انواع تكنولوژي هاي جديد به روش خريد تجهيزات به مطالعه و شناسايي شاخص هاي كليدي در اين زمينه و رتبه بندي هريك از اين عوامل و معيار ها به روش آنتروپي شانون پرداختيم. شايان ذكر است كه اين روش به عنوان يكي از مناسب ترين روش هاي انتقال تكنولوژي در صنايع ريلي و نيز غالب صنايع كشور شناخته شده مي باشد ( حاجي زاده ، 1392) . عوامل و معيارهاي شناسايي شده در چهار دسته كلي طبقه بندي شدند كه عبارتند از عوامل مربوط به انتقال دهنده تكنولوژي ، عوامل مربوط به گيرنده تكنولوژي عوامل مربوط به تكنولوژي و همچنين معيار هاي مربوط به عقد قراردادهاي انتقال تكنولوژي ، كه تا كنون از ديد خبرگان صنعت و تكنولوژي پنهان مانده بود و در معيار هاي انتقال تكنولوژي به صورت خاص به آن پرداخته نشده بود .