بررسي تاثير سياست هاي كشش تقاضا در گسترش نوآوري ، مقايسه سياست هاي ايران و كره

ايران در گسترش و توليد علم و دانش در سال هاي اخير موفق بوده است اما متاسفانه دانش حاصله چندان نتوانسته در بخش هاي صنعتي كشور جذب شده و منجر به ايجاد نوآوري و ثروت شود. در اين راستا ، نوآوري سياستي و خصوصا نوآوري در سياست هاي تقاضا محور امري ضروري است. سياست هاي كشش تقاضا ي نوآوري موضوع مهمي براي تحريك نوآوري در سطح ملي است. در اين مقاله هدف بررسي چگونگي اجراي اين سياست ها در ايران است لذا پس از بررسي سيستم هاي نوآوري ملي به بررسي انواع ديدگاه هاي موجود براي ارتقا نوآوري در سطح ملي پرداخته شده است. در ادامه ، به مقايسه شيوه و مكانيزم هاي استفاده از سياست هاي كشش تقاضاي نوآوري در دو كشور كره جنوبي و ايران پرداخته شده است و مقايسه اي از اجراي اين سياست ها در دو كشور ارايه مي گردد. به عنوان مثال دو سياست شامل سياست هاي مبتني بر خريد دولتي و حداكثر استفاده از توان داخلي و همچنين اعمال سياست هاي ايجاد استاندارد هاي خاص در دو كشور مطالعه و مقايسه شده است كه نتيجه آن در بخش پاياني مقاله ارايه شده است و پيشنهادات سياستي مربوطه با توجه به اين مطالعه در پايان ارائه شده است.