شناسايي فاكتورهاي كليدي موفقيت در همكاري‌هاي تحقيقاتي ميان دانشگاه‌ها و صنايع دفاعي كشور

در ميان ابزارهاي مورد استفاده براي انتقال دانش و تكنولوژي از صنعت به دانشگاه و بالعكس ، تحقيقات مشترك نقش بسزايي دارد و در بسياري از كشورها ، يك مكانيزم مهم محسوب مي‌شود. در كشورهاي توسعه‌يافته ، ارتباطي نهادين بين دانشگاه و صنعت برقرار است. در كشور ما ، با وجود تاكيد بر ايجاد و استحكام روابط ميان صنايع دفاعي و دانشگاه‌ها و همچنين كوشش فراوان در اين زمينه ، تاكنون روند مشخصي جهت برقراري موثر اين ارتباط وجود نداشته و سياست‌هاي كنوني پاسخگوي نيازهاي موجود نمي‌باشد. دليل اصلي اين موضوع ، نبود شناخت كافي از عوامل موثر بر موفقيت همكاري بين صنعت و دانشگاه است. پژوهش حاضر ، با هدف مشخص نمودن فاكتورهاي كليدي موفقيت در همكاري‌هاي تحقيقاتي ميان دانشگاه‌ها و صنايع دفاعي كشور انجام شده است. بدين منظور ، با مرور ادبيات موضوع ، 19 فاكتور كليدي موثر در موفقيت همكاري در قالب چهار بُعد (معماري تعاملات ، دانشي ، اجتماعي ، موفقيت همكاري) شناسايي و استخراج شدند و فرضيات و مدل پيشنهادي تحقيق ارائه گرديدند. در ادامه ، پرسشنامه‌اي تهيه و به كمك آن نظرات اساتيد و خبرگان اين حوزه جمع‌آوري شد. سپس وضعيت موجود بُعد و فاكتورهاي تشكيل دهنده آن ، با استفاده از جداول توزيع فراواني ، ميانگين و انحراف معيار ارزيابي شد و با استفاده از آزمونt تك‌نمونه‌اي ، موثر بودن با نبودن هر بُعد يا فاكتور بر موفقيت همكاري ميان دانشگاه و صنايع دفاعي مشخص گرديد. در ادامه ، پرسشنامه‌ ديگري (شامل 36 پرسش) براي كاربران طراحي و توزيع گرديد و بوسيله تحليل عاملي تأييدي ، مناسب بودن سؤالات انتخابي براي عامل‌هاي تحت بررسي مورد سنجش و تأييد قرار گرفت. سپس از طريق تحليل مسير ، تاثيرگذاري تمامي فاكتورها بر موفقيت همكاري ، تحليل و تأييد گرديدند و با استفاده از نتايج حاصل از مدل‌سازي معادلات ساختاري ، فرضيات و مدل تحقيق به اثبات رسيد. در پايان ، راهكارها و پيشنهاداتي كاربردي جهت بهبود و ارتقاي همكاري‌هاي تحقيقاتي ميان دانشگاه‌ها و صنايع دفاعي كشور ارائه شده است.