بررسي نقش گرايش كارآفرينانه دانشگاهي بر تجاري سازي دانش در دانشگاه تهران

در اين پژوهش نقش گرايش كارآفرينانه دانشگاهي بر تجاري سازي دانش مورد بررسي قرار گرفته و نقش عوامل تاثير گذار بر ارتقاي وضعيت تجاري سازي تحليل گرديده است. مدل ارائه شده در اين پژوهش بر اساس مدل هاي كركمان و سازمان همكاري هاي اقتصادي و توسعه در نظر گرفته شده است. در اين تحقيق سعي شده است تا وجود ارتباط ميان عوامل موثر بر گرايش كارآفرينانه دانشگاهي و عوامل موثر بر تجاري سازي دانش مورد تحليل قرار گيرد. روش تحقيق اين پژوهش از نظر جمع آوري داده ها از نوع كمي و از نظر روند انجام تحقيق از نوع توصيفي - همبستگي مي باشد ، به طوري كه سعي شده است براي اثبات فرضيه هاي تحقيق و تدوين پرسش نامه ، از مصاحبه با افراد مسئول و مرتبط با موضوع (اساتيد دانشگاه تهران ، فعالان صنعت ، مسئولين دولتي) استفاده شود. در نهايت پرسشنامه ها به منظور دريافت نظرات دانشجويان در اختيار آنان قرار داده شده است. جامعه آماري تحقيق ، دانشگاه تهران مي باشد كه بر اساس روش نمونه گيري خوشه اي ، 87 نفر از دانشجويان دانشكده هاي فني ، مديريت ، كارآفريني ، اقتصاد و حسابداري براي پاسخ گويي به سوالات پرسشنامه برگزيده شدند. نتايج تحقيق نشان مي دهند كه گرايش كار آفرينانه دانشگاهي با تجاري سازي دانش رابطه مثبت دارد چنان كه تقويت گرايش كارآفرينانه در دانشگاه ها باعث ارتقاي وضعيت تجاري سازي در كشور شده و در نتيجه به توسعه اقتصادي كشور كمك شاياني مي كند.