ارائه مدل براي شناسايي ابعاد و اندازگيري دستيابي سريع به فناوري ( مطالعه موردي نانو فناوري ايران )

يك بخش ضروري از فرآيند توسعه كشورهايي كه در پشت پيشروان فناوري و اقتصادي جهان قرار دارند يادگيري و روش هاي تسلط بر انجام كارهاي كشورهاي پيشرو مي باشد كه باختصار دستيابي سريع ناميده مي شود . دستيابي سريع به اين معني به سادگي كپي كردن نمي باشد .كشورهاي دير تر آمده در ابتدا فاقد فن آوري لازم و دستيابي به بازارمي باشند و بدين منظور علاوه بر دستيابي سريع به عنوان هدف اصلي ، پايين آوردن هزينه ها و انتخاب يك يا چند مزيت رقابتي در كنار دستيابي سريع دنبال ميگردد كه در اين پژوهش به آنها پرداخته خواهد شد . بايد دانست در دستيابي سريع به فناوري سرعت و موفقيت روش ها به وسيله زير ساختارها ، قوائد و نظم نهادي و سازماني در حالت كلي تر ملي كه آن را تقويت مي نمايد مشخص مي گردد. دستيابي سريع چيزي پيچيده تر از خروجي شكاف فناوري ، ظرفيت و توانايي اجتماعي و علل مستقل و متنوع مي باشد .با توجه به اين ديدگاه انتقال فناوري مي بايست تا حدودي مستقل از پتانسيل حاكميت خود ، و تا حدودي بازتاب و انعكاس ظرفيت اجتماعي و ملي باشد كه در اين مورد اين عوامل عبارتند از ظرفيت براي جذب و استفاده كردن و نوآوري داشتن در فناوري ها. اين فاكتورها داراي تعاملات پيچيده با هم مي باشند . توسعه از اين منظر يك فرآيندي ادراكي است كه نياز به تاكيد بر فرآيند ها و تعاملات ميان فاكتورهاي تكنولوژيكي ، اجتماعي و ساير فاكتورهاي مستقل مي باشد . در اين پژوهش ، تعريف جامع دستيابي سريع ارائه و با استفاده از مطالعات و نظر خبرگان ابعاد دسته بندي و با تحليل هاي صورت پذيرفته و دسته بندي مدلي ارائه گرديده كه با تحليل عاملي مدل بررسي و روشي براي اندازگيري و شناسايي ابعاد ارائه گرديده .