آينده خودروسازي در ايران؛ در گرو توجه به گرايشات مشتري (تحليلي بر پايه احساسات مشتري)

يكي از اختراعات بشر كه هم دست مايه تجمل شد و هم مايه سهولت زندگي خودرو بود. خودرو را مي‌توان به هر وسيله چرخداري تشبيه نمود كه مي‌تواند نيرومحكه يا موتور خود را با خود حمل كند. در ابتداي قرن بيست و يكم اين اختراع بالغ شده بشري به يكي از ابزارهاي مرسوم بدل شده است. طبق آماري كه انجمن بين‌المللي سازندگان وسايل نقليه موتوري با بررسي سرانه خودرو در 145 كشور جهان و برپايه سال 2011 تهيه شد كه رتبه ايران در مكان 79اُم جهان و سرانه خودرو ايران با 146 خودرو به ازاي هر 1000 نفر پائين‌تر از متوسط جهاني قرار گرفت. اين آمار و داده‌هاي مشابه مبين وجود بازاري با پتانسيل مناسب درون ايران است. با لحاظ كردن فرسودگي خودروها و نرخ تعويض خودرو براي امكانات بيشتر ، ضروري بنظر مي‌رسد كه خودروساز ايراني در مسيري گام بردارد كه اعتماد مشتري داخلي را به خود جلب كند. در اين پژوهش علاوه بر يادآوري مفهوم رقابت در بازار جهاني و بيان مفاهيم مهم در اين زمينه ، پتانسيل و گرايشات روز مشتريان ايراني در قالب تحليل نتايج نظرسنجي صورت گرفته از طيف جوان جامعه ايراني به قسمي ارائه مي‌گردد كه بتواند دورنمائي از نيازها و انتظارات مشتريان آتي و بالقوه خودرو داخلي را به تصوير بكشد.