آسيب‌شناسي عملكرد رسانه‌ها در پوشش خبري حادثه پلاسكو

ايران يكي از كشورهايي است كه همواره در معرض بحران‌هاي مختلف قرار داشته است. هر جا بحران وجود دارد به ابزار مديريت آن يعني رسانه نيز نياز است. رسانه به‌عنوان ابزاري براي مديريت بحران حوادث، مي‌تواند نقش دوگانه‌اي ايفا نمايد؛ به اين معني كه مي‌تواند با عملكرد صحيح و به هنگام خود هم به كاهش دامنه بحران پرداخته و بحران زدا باشد و يا اينكه با پوشش خبري ناقص و ناكارآمد خود، گستره بحران را افزايش داده و يا حتي به بروز بحران‌هايي جديد منجر شود و به عبارتي بحران‌زا شود. با توجه به اهميت رسانه‌ها و همچنين بحران آتش‌سوزي و فروريزش ساختمان پلاسكو، در اين مقاله كه بر اساس پژوهشي به روش تحليل محتوا نگاشته شده، به اين سؤال اساسي پاسخ داده شد كه پوشش خبري رسانه‌هاي مختلف در اين بحران چگونه بوده است؟ نتايج حاصل از اين بررسي مبين آنست كه پرداخت پرحجم سازمان صداوسيما و ساير رسانه‌هاي كشور به موضوع حادثه پلاسكو به سبب وظايف اجتماعي‌شان لازم و ضروري بود. رسانه‌هاي اجتماعي و شهروند خبرنگاران از حيث اصل سرعت در اطلاع‌رساني برترين رسانه در پوشش خبري رويداد بودند، اما از حيث دقت و جامعيت دچار نقصان بودند. رويكرد رسانه ملي را در اين حادثه مي‌توان كمي، رويدادي و توأم با رويكرد قانون طبيعي عنوان كرد. راهبرد در رسانه ملي واكنشي و توأم با هيجان و بزرگنمايي به جهت حجم پرداخت به موضوع بود. جهت‌گيري رسانه ملي وجه اطلاع‌رسان داشته و عمدتاً در حمايت از ارگان‌هاي امدادي و به‌ويژه شهرداري بود. مطبوعات و خبرگزاري‌ها از نظر شاخص سرعت خبرگزاري‌ها پس از شبكه‌هاي اجتماعي بالاترين سرعت را داشتند و از نظر شاخص حجم نيز عملكرد خبرگزاري‌ها مطلوب ارزيابي شده. خبرگزاري‌ها و مطبوعات راهبردي فعال توأم با بزرگنمايي در اين حادثه اتخاذ كردند. عملكرد رسانه‌هاي متعلق به شهرداري سرعت و حجم اطلاع‌رساني مطلوب داشته اما از نظر شاخص صحت و دقت نسبتاً متعارض عمل كردند، راهبرد اين رسانه‌ها واكنشي و فعال بوده و جهت‌گيري‌ها عمدتاً اطلاع‌رسان و حمايتي بود.