بررسي عوامل مؤثر در مديريت بحران شهري در برابر زلزله و نحوه عملكرد سازمان‌هاي مرتبط؛ نمونه موردي: شهر قزوين

يكي از موضوعاتي كه بيشتر شهرهاي بزرگ جهان با آن دست به گريبان هستند، حوادث طبيعي است. با توجه به ماهيت غيرمترقبه بودن غالب حوادث طبيعي و لزوم اتخاذ سريع و صحيح تصميم‌ها و اجراي عمليات، مباني نظري و بنيادي، دانشي را تحت عنوان مديريت بحران به وجود آورده است. براي شناخت مديريت بحران شهر و آسيب‌پذيري مناطق شهري در برابر بلاياي طبيعي، بررسي عامل‌هاي اصلي مؤثر در آسيب‌پذيري مديريت بحران شهري نياز است. هدف از اين مقاله، به‌كارگيري اصول مديريتي لازم براي كاهش آسيب‌پذيري شهرها و دستيابي به اولويت‌هاي عوامل مؤثر در مديريت بحران شهري در سازمان‌هاي مرتبط با بحران شهر قزوين،‌ از لحاظ شاخص‌هاي مورد بررسي است. روش پژوهش توصيفي و تحليلي است كه از مدل‌هاي كمّي استفاده شده است. براي اولويت‌بندي عوامل مؤثر در مديريت بحران شهر قزوين متغيرهايي در سازمان‌هاي مرتبط با بحران بلاياي طبيعي شهر با استفاده از تحليل عاملي مورد بررسي قرارمي گيرد.